Το βιβλίο έχει ως θέμα τις κοινωνικές πολιτικές στέγασης στην Ελλάδα.
Παρεμβάσεις που δεν εκπληρώνουν τα όσα υπόσχεται η Κοινωνική Πολιτική σε επίπεδο ακαδημαϊκό, ηθικό, αξιακό. Αντίθετα, ανάμεσα στις συμπληγάδες της οικονομικής κρίσης και των πολιτικών λιτότητας αρκούνται στην υποβοήθηση της αποτροπής του θανάτου των αστέγων. Η λογική που διαμορφώνεται είναι συνθηματικά η εξής: "λίγο η βοήθεια των ΜΚΟ, λίγο η προσπάθεια των αστέγων και δεν θα πεθάνουν". Την στιγμή που υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι οι άστεγοι αυξάνονται, οι εφαρμοζόμενες κοινωνικές πολιτικές παγιώνουν ένα υπολειμματικό μοντέλο έκτακτης ανάγκης. Μοντέλο στο οποίο η αστεγία προσεγγίζεται με μια διαχειριστική φιλοσοφία αποσκοπώντας στην ανακούφιση των πιο ακραίων και δημόσια ορατών συμπτωμάτων της.
Ο Νίκος Κουραχάνης (Αθήνα, 1987) είναι Μεταδιδακτορικός Ερευνητής και διδάσκων Κοινωνικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήµιο. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζουν σε θέµατα ιστορίας και θεωρίας κοινωνικής πολιτικής, καθώς και στις διαδικασίες κοινωνικού αποκλεισµού ευάλωτων οµάδων όπως οι µετανάστες, οι πρόσφυγες και οι άστεγοι. Έχει εργαστεί ως ερευνητής σε ευρωπαϊκά και εθνικά ερευνητικά προγράµµατα. Επιστηµονικά άρθρα του έχουν δηµοσιευθεί στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα.
