Η κοινωνική αντίδραση στο έγκλημα και την αποκλίνουσα συμπεριφορά εκδηλώνεται ως τιμωρία, εκφοβισμός, μεταχείριση, πρόληψη, απομόνωση, κοινωνική άμυνα και συνοδεύεται από ιδέες όπως εκδίκηση, ανταπόδοση, συμπόνια ή ανθρωπισμός. Οι άνθρωποι για τους οποίους εκδηλώνεται η αντίδραση χαρακτηρίζονται ως εγκληματίες, αποκλίνουσες περιπτώσεις, θύματα της κοινωνίας, φαύλοι, ανήθικοι ή αναρχικοί, ενώ αυτοί που αντιδρούν εμφανίζονται ως κοινή γνώμη, δικαστές, αστυνομικοί και σωφρονιστικό σύστημα.
Η Έφη Λαμπροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην κοινωνιολογία του ποινικού δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Bielefeld της Γερμανίας και διδακτορικό στο Πανεπιστήμιο του Freiburg i.Br. της Γερμανίας στην εγκληματολογία. Από το 1983 μέχρι το 1987 ήταν επιστημονική συνεργάτις της ερευνητικής ομάδας εγκληματολογίας του Ινστιτούτου Max Planck για αλλοδαπό και διεθνές ποινικό δίκαιο στην ίδια πόλη. Από το 1992 ανήκει στο διδακτικό επιστημονικό προσωπικό του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, και εργάζεται στο Τμήμα Κοινωνιολογίας. Έχει ασχοληθεί με θέματα αντεγκληματικής και σωφρονιστικής πολιτικής, Κοινωνιολογίας των οργανώσεων, με ιδρυματικές/ εγκληματικές υποκουλτούρες και με θέματα κοινωνιολογίας των μέσων μαζικής ενημέρωσης σε σχέση με την προβολή της βίας και της εγκληματικότητας.
