Η νέα αυτή μορφή της Κοινωνιολογίας της Θρησκείας είναι μια ριζική αναθεώρηση δύο προηγούμενων εκδόσεων που κυκλοφόρησαν ως Εισαγωγές, διαδοχικά, το 1985 και το 1989. Στο νέο κείμενο αναλύονται ορισμένα από τα αρχικά θέματα και γίνονται προεκτάσεις σε σύγχρονους προβληματισμούς, που θεωρούνται ιδιαίτερα επίκαιροι. Η μεθοδολογική πρακτική στράφηκε ειδικά στις θεμελιώδεις έννοιες και ταυτόχρονα σε σύγχρονα θέματα. Έδειξε να επιχειρεί την αποδέσμευση από τον είσαγωγικό χαρακτήρα των προηγουμένων εκδόσεων, γι αυτό και εμφανίζεται λιγότερο θεωρητική και πιο πολύ εμπειρική. Δεν είναι πια Εισαγωγή. Οι θεωρητικές προσεγγίσεις αποβλέπουν στην αξιολόγηση του ρόλου της Θρησκείας μέσα από τις διαχρονικές εμπειρίες των ανθρωπίνων πολιτισμών.
Ο Βασίλειος Τ. Γιούλτσης γεννήθηκε στα Γιαννιτσά. Σπούδασε θεολογία, κοινωνιολογία και πολιτική οικονομία. Είναι καθηγητής της κοινωνιολογίας και της κοινωνιολογίας της θρησκείας στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τα σημαντικότερα έργα του είναι: Θεολογία και διαπροσωπικαί σχέσεις κατά τον Μέγαν Φώτιον 1974, Πνευματικότητα και κοινωνική ζωή 1975, Κοινωνιολογία του αθεϊσμού 1984, Τυπολογία και ορολογία των κοινωνικών επιστημών 1993, Γενική κοινωνιολογία 1994-4η έκδοση, Κοινωνιολογία της θρησκείας 1996-3η έκδοση.
Μη Διαθέσιμο
