"Κάποτε η σκιά μου/δεν ήξερε ούτε να γελάει/ούτε να πονά./Μ' ακολουθούσε μόνο/αφόρητα πιστή./Διψούσα κι έπινε νερό./Νύσταζα και κοιμόταν./Δεν σ' αγαπούσε/αλλά σ' αγκάλιαζε παράφορα./Στον τοίχο της κρεβατοκάμαρας/οι δύο μαζί/με τη δική σου τη σκιά/πως μπερδευόσαστε/σ' ένα θεόρατο κουβάρι σκοτεινό/ που άλλαζε σχήματα διαρκώς/ώσπου ησύχαζε./Ξάφνου κοβότανε στα δύο/και ξανά.../ωσότου κάποτε στον τοίχο έμεινε μόνη η δική μου η σκιά/μόνη για πάντα./Και τότε ήτανε/που έμαθε πως να κλαίει."
Η Αγγελική Σιδηρά - Παπακώστα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Έχει εργαστεί στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και στο Υπουργείο Εξωτερικών. Είναι εθελόντρια κοινωνικής πρόνοιας στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, γερμανικά και αγγλικά, έχουν συμπεριληφθεί σε γνωστές ανθολογίες και έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.
Ποίησή της έχει παρουσιαστεί στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και στην περιφέρεια.
