Η αφηγήτρια κάνει μια διαδρομή στα γεγονότα της ζωής. Γλυκόπικρες στιγμές αλλά και στιγμές θάρρους πλαισιώνουν τον καμβά, γιατί με αυτό βγαίνει κανείς νικητής.
Στα διηγήματα, το ''φιλάκι'', το ''φιλί'' αποτυπώνετε το πάθος των δύο πόλων σε κάθε περίπτωση: στο ''φιλάκι'', το πάθος του παιδιού και της μητέρας που μοιάζει σαν μετάγγιση αγάπης, ενώ στο ''φιλί'' , το πάθος των δύο πόλων, της γυναίκας και του άνδρα εκφράζεται μέσα από τα δυνατά τους συναισθήματα.
Το ''κάτι πολύτιμο χάθηκε'', διήγημα γραμμένο με αλληγορία. Δύο κογχύλια που ξαναβγαίνουν στην αμμουδιά, διηγείται το ένα στο άλλο τη διαδρομή τους μέσα στην αχανή θάλασσα και καμιά φορά μέσα από τα κύματα. Το ένα κογχύλι ίσως έχασε κάτι, αλλά κέρδισε κάτι άλλο. Εξάλλου έτσι συμβαίνει και στους ανθρώπους. Δεν έχουν μόνο τα κογχύλια τη δυνατότητα της διαδρομής μέσα στα κύματα.
Τελειώνοντας το βιβλίο με το διήγημα '' Τι χάρισα, τι ήθελα να μου χαρίσουν'', δίδεται το έντονο χρώμα του αλτρουισμού και της συμπαράστασης.
Η Αρσινόη Ειρήνη Ζιζά Ανδρεάδη γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1953. Απεφοίτησε από το Αβερώφειο Λύκειο Αλεξάνδρειας.
Σπούδασε αγγλική και ελληνική φιλολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στο Λονδίνο στην εφηρμοσμένη γλωσσολογία. Για 25 χρόνια δίδασκε στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών που είχε ιδρύσει η ίδια.
Ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων, για ενήλικες και παιδιά. Είναι εθελόντρια στο Χαμόγελο του Παιδιού και προσφέρει κατανόηση και αγάπη όσο μπορεί.
