Τα παλιά τα χρόνια στα χωριά, όταν οι άνθρωποι ζούσαν χωρίς ηλεκτρικό και ξημέρωναν με τις πρώτες αχτίδες του ήλιου και νύχτωναν με το πρώτο σκοτάδι που έπεφτε το σούρουπο, τα χειμωνιάτικα βράδια μαζεύονταν γύρω απ το τζάκι ολάκερες παρέες και άκουγαν παραμυθένιες αυτοσχέδιες ιστορίες που διηγιόταν ο "παραμυθάς" του χωριού. Κάποιες στιγμές, κάτι η θαλπωρή της φωτιάς κάτι η μονότονη, αργή φωνή του παραμυθά, βάραινε τα βλέφαρα κάποιων ακροατών. Τότε ο παραμυθάς για να τους ξυπνήσει έβγαζε μια δυνατή κραυγή: ΚΡΑΑΑΑΑ! Για να απαντήσουν όλοι με μια φωνή: ΚΡΟΟΟΟΟ!!!!
Κείμενα χιουμοριστικά, αυτοσαρκαστικά, σουρεαλιστικά, σκληρές ματιές στη σύγχρονη κοινωνία, ιστορίες για μηχανόβιες περιπλανήσεις αλλά και αυτοβιογραφικά και τέλος κάποιες βιωματικές ιστορίες ματαπλασμένες σε διηγηματική φόρμα.
57 χρονογραφήματα + 3 διηγήματα, χωρισμένα σε 8 ενότητες:
1. Σουρεαλιστικές ιστορίες
2. Η ζωή στο Νοσοκομείο
3. "Δημοσιογραφική" θητεία
4. Μια φορά κι έναν καιρό
5. Ματιές στην κοινωνία
6. Μηχανόβια και άλλα
7. Αγγίζοντας την οικογένεια.
8.Τρία διηγήματα.
Ο Σπύρος Ε. Σακκάς γεννήθηκε το 1953 στην Αθήνα, στο Θησείο όπου και πέρασε τα παιδικά και γυμνασιακά του χρόνια. Για τα επόμενα 6 χρόνια θα ζει και θα σπουδάζει στη Θεσσαλονίκη απ'όπου και θα πάρει το πτυχίο της Ιατρικής του Α.Π.Θ. Αμέσως μετά θα παντρευτεί τη Βιργινία Κοντογούρη και θα εγκατασταθεί στον Πειραιά. Τελειώνοντας τη στρατιωτική του θητεία, παίρνει την ειδικότητα της Κυτταρολογίας και διορίζεται στο Γενικό Κρατικό της Νίκαιας όπου και παραμένει μέχρι σήμερα εξαντλώντας τα όρια της ιεραρχίας. Διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας από το 1991, μανιώδης λάτρης των ταξιδιών με μοτοσυκλέτα, ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα με την οικογένειά του στον Πειραιά.
