Στη δεύτερη ποιητική του συλλογή, ο Νικόλας Λεβέντης συνεχίζει να συγκρούεται με όλους και με όλα, αλλά -πάνω από όλα- με τον ίδιο του τον εαυτό ως "φύσει πολιτικόν ζώον πάσης μελίττης και παντός αγελαίου ζώου μάλλον" κατά τη ρήση του μεγάλου Σταγειρίτη φιλοσόφου. Οι στίχοι του Λεβέντη αντανακλούν μια ανήσυχη συνείδηση, ιστορικά, πολιτικά και φιλοσοφικά τοποθετημένη στον Χρόνο με γερές βάσεις. Τα ποιήματά του είναι περιγραφικές σκέψεις ενός νεαρού ατόμου, ενός σκεπτόμενου πολίτη, ενός "κυνικού" ποιητή που στέκεται ζωσμένος με την αμφιβολία και την αμφισβήτηση ως τα μόνα πυρομαχικά για να εξηγήσει τον κύκλο της ζωής και του θανάτου. Οι λέξεις του, ένας προικισμένος λόγος, που προσπαθεί να διακρίνει το δίκαιο από το άδικο, το αγαθό από το κακό, το ωφέλιμο από το βλαβερό. Πολλές φορές το αξιακό του σύστημα περιβάλλεται με το πέπλο της αρετής που στηλιτεύει τα κακώς κείμενα και άλλοτε η πένα του χαλαρώνει γεμίζοντας ελευθεριότητα, ερωτισμό και ελπίδα τις λευκές σελίδες.
Ο Νικόλας Λεβέντης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1993. Είναι τελειόφοιτος του Τμήματος Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στη διάρκεια των προπτυχιακών του σπουδών εργάστηκε στο Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση, παρακολούθησε μαθήματα στο Πανεπιστήμιο του Birmingham στο Ηνωμένο Βασίλειο, έλαβε υποτροφίες, και δημοσίευσε βιβλιοκριτικά άρθρα σε θεολογικό επιστημονικό περιοδικό. Παράλληλα, σπουδάζει μονωδία και πιάνο. Το 2012 συμμετείχε στις εκδηλώσεις των μουσικών εκδόσεων Cambia, στο πλαίσιο της ενθάρρυνσης νέων καλλιτεχνών. Για την καλλιτεχνική περίοδο 2014-2015 αποτελεί μέλος της χορωδίας Musica του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Γνωρίζει αγγλικά και γαλλικά.
