Στην ιστορία του Κυπριακού η διετία 1972-1974 είναι κρίσιμη καμπή, γιατί τότε παρουσιάστηκε και χάθηκε η τελευταία ευκαιρία να διασωθεί η συμβίωση και συνεργασία των Ελλήνων και Τούρκων του νησιού, όπως είχαν διαμορφωθεί από το κοινό παρελθόν τους. Έλληνες και Τούρκοι κατόρθωσαν να φτάσουν πολύ κοντά στην ειρηνική λύση του προβλήματος, που στηριζόταν στο σεβασμό των εστιών και του πολιτισμού των δύο κοινοτήτων. Η επιτυχημένη αυτή προσπάθεια θα είχε τεράστια σημασία στις σχέσεις των δύο εθνών, αν δεν καταστρεφόταν απροσδόκητα από βίαια γεγονότα, άσχετα μ' αυτήν.
Ο συγγραφέας του βιβλίου, που συνέπραξε στην προσπάθεια αυτή σαν εμπειρογνώμονας, έζησε το Κυπριακό στον εσώτατο πυρήνα του, δηλ. σαν εθνική σύγκρουση Ελλήνων και Τούρκων. Στην εμπειρία του αυτή στηρίζεται το χρονικό των ενδοκυπριακών συνομιλιών 1972-1974, που αποκαλύπτει τη σπουδαιότερη, αλλά άγνωστη μέχρι σήμερα πτυχή του Κυπριακού.
Ο Μιχαήλ Δεκλερής σπούδασε νομικά και κοινωνικές επιστήμες στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Λονδίνου και Yale των Η.Π.Α. Υπότροφος και διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Yale.
Μέλος του Συμβουλίου της Επικρατείας από το 1958 έως το 1999, και Αντιπρόεδρος και Πρόεδρος του Ε΄ Τμήματος κατά την δεκαετία 1990-1999, οπότε το Δικαστήριο αυτό διεμόρφωσε την πρωτοποριακή και πλούσια νομολογία του για την Προστασία του Περιβάλλοντος και την Βιώσιμη Ανάπτυξη.
Ασχολήθηκε επί πολλά χρόνια με την επιστήμη των συστημάτων μεγάλης κλίμακος και δίδαξε σε Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της ημεδαπής και αλλοδαπής.
Ίδρυσε την Ελληνική Ομάδα Συστημάτων και την Ευρωπαϊκή Ένωση Συστημάτων με έδρα το Παρίσι.
Είναι καθηγητής της Δημόσιας Πολιτικής στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοικήσεως. Δίδαξε επίσης με περιβαλλοντικά συστήματα στην Πολυτεχνική Σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, όπου και ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ για την προσφορά του στην Συστηματική και Περιβαλλοντική Επιστήμη.
Τιμήθηκε με βραβεία και διακρίσεις για το εθνικό έργο του στην προστασία του περιβάλλοντος, μεταξύ των οποίων και το Χρυσό Μετάλλιο του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Ίδρυσε (1999) το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος του οποίου είναι Πρόεδρος.
Εξετέλεσε σημαντικές κρατικές αποστολές ως εμπειρογνώμων στο Κυπριακό, στην Διεθνή Διάσκεψη του Ρίο για το Περιβάλλον στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Προστασία Προσωπικών Δεδομένων, Σύμβαση Schengen).
Ασχολήθηκε ειδικά με τη συνταγματική πτυχή του Κυπριακού και συνέπραξε στις ενισχυμένες ενδοκυπριακές συνομιλίες των ετών 1972-1974, σαν ειδικός εμπειρογνώμονας (συνταγματολόγος). Συμμετέσχε, επίσης, στη Διεθνή Διάσκεψη της Γενεύης για το Κυπριακό (1974).
Έγραψε βιβλία και άρθρα, μεταξύ των οποίων: The Process of Reaction to Crisis Situations, Εξέλιξη και Εξαναγκασμός στο Σύγχρονο Κράτος, Συστηματική Θεωρία, Διοίκηση Συστημάτων, Handbook of Systems Science, Towards Expert Government, Δίκαιο Βιωσίμου Αναπτύξεως κ.ά.
