Κύριε...

Άνοιγε με το χλωμό φως του δειλινού ο παπα-Σουλιώτης την Ωραία Πύλη στον Άγιο Γιώργη του Πόρου, αγιογραφημένη με τον Μεγάλο Αρχιερέα, έργο του Κωνσταντίνου Παρθένη των αρχών του 20ου αιώνα, κι ήταν σαν να άνοιγε μπροστά στα παιδικά μου μάτια τους Ουρανούς του πολυπόθητου Παραδείσου των Γραφών. «Ευλογητός ο Θεός ημών...» Εσπερινός. Άναβα το κερί μου και πλησίαζα στο αναλόγιο. [...] Και δεν ήσαν μόνον οι Εσπερινοί, με τη δαψιλή τους χρήση του Ψαλτηρίου, που χάραζαν στην παιδική μνήμη μου κείμενα ιερά, παμπάλαια, της Παλαιάς Διαθήκης. Ήταν και τα Απόδειπνα, το Μικρό και το Μεγάλο, ο Όρθρος, οι Ώρες, η Δοξολογία, ο Μεγάλος Κανών, ο Ακάθιστος Ύμνος κι άλλες, πολλές ακολουθίες της Εκκλησίας, όπου η ανάγνωση του Εξάψαλμου, της Ωδής των αναβαθμών, των ικετήριων, των δοξολογικών (βασιλικών-μεσσιανικών), των διδακτικών, των ευχαριστήριων και τόσων άλλων ψαλμών του Δαβίδ, αλλά και μεμονωμένων ψαλμικών στίχων, με δίδασκε αριστοτεχνικά Θεό και γλώσσα. Πέρασε καιρός από τότε. Όμως πάντοτε σκεφτόμουν ότι αν, κατά τον ιερό Χρυσόστομο, έργο της Παλαιάς Διαθήκης ήταν και είναι «το ποιήσαι άνθρωπον», ενώ της Καινής «τον άνθρωπον εργάσασθαι άγγελον», η δική μου προσωπική μαρτυρία από την πνευματική τους διδαχή, όση με αξίωσε ο Θεός να λάβω από τα μαθητικά μου χρόνια μέχρι σήμερα, είναι μία: με το Ψαλτήρι δεν διδάχτηκα μόνο το πώς να προσεύχομαι. Έμαθα και γράμματα. Διδάχτηκα τη γλώσσα μου την ελληνική όπως κανείς άλλος δεν μου τη δίδαξε. Γι' αυτό αγάπησα κι αποστήθισα αρκετά από τα κείμενά του, όπως πάμπολλα μέλη της αρχαίας και της σύγχρονης Εκκλησίας αξιώθηκαν κι αξιώνονται ακόμα να κάνουν. Οδηγήθηκα έτσι στην εργασία μου αυτή. Με τέτοια βιώματα κι εμπειρίες ήθελα πάντοτε να μου δοθεί η ευκαιρία να «μεταγράψω», όπως θα 'λεγε κι ο Γιώργος Σεφέρης, από τη «Βίβλο των Ψαλμών» της ελληνικής μετάφρασης των Εβδομήκοντα (Ο') (δηλαδή από την κοινή ελληνική που μιλούσαν κατά τον 3ο και 2ο π.Χ. αιώνα στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου) σε σύγχρονη ελληνική γλώσσα και ποιητική αντίληψη τα περισσότερο οικεία σ' εμένα κείμενα του Ψαλτηρίου, πενήντα από τους εκατόν πενήντα συνολικά ψαλμούς αυτού του βιβλίου. [...]