Η ομοιότητα του ήχου πολλών λέξεων της ελληνικής γλώσσας προσδίδει σ' αυτές ένα ιδιαίτερο, έναντι των άλλων χαρακτηριστικό: τις κατατάσσει στην κατηγορία των ομοήχων. Πράγματι μελετώντας την ελληνική γλώσσα, καθ΄όλη την ιστορική της πορεία, από την ομηρική έως και την κοινή (δημοτική), συναντάμε πολλές λέξεις που ομοηχούν προς άλλες, όχι κατ΄ανάγκη του αυτού μέρους του λόγου (υπάρχουν πολλά επίθετα που ομοηχούν με ρήματα και ουσιαστικά).
Για το μαθητή ή το σπουδαστή η εντόπιση αυτής της κατηγορίας των ελληνικών λέξεων που επιχειρεί το "Λεξικό των ομόηχων λέξεων" μπορεί να αποδειχθεί ένα ευχάριστο εκπαιδευτικό παιχνίδι, μέσα από το οποίο θα διδαχθεί τη διάφορη ερμηνεία και ορθογραφία τους (σε πολλές διατηρείται απαραίτητα η ιστορική ορθογραφία), ενώ παράλληλα θα τον βοηθήσει να εμπλουτίσει το λεξιλόγιό του προς μια κατεύθυνση που αποδεικνύει το συνεχές και αδιάλειπτο της γλώσσας μας.
Για τον εκπαιδευτικό και κάθε διανοούμενο το "Λεξικό ομόηχων λέξεων" φιλοδοξεί να αποβεί ένα πολύτιμο βοήθημα στην αναζήτηση του γλωσσικού μας οργάνου.
Ο Ηλίας Ι. Κωνσταντίνου γεννήθηκε στην Παλαιοβράχα Φθιώτιδας. Τελείωσε το Γυμνάσιο Σπερχειάδας το 1941 και φοίτησε στο Ιεροδιδασκαλείο Λαμίας, μεταξύ 1942-1944. Το 1947 διορίστηκε δάσκαλος στην Εκπαιδευτική Περιφέρεια Νάξου και υπηρέτησε σε σχολεία στα Κουφονήσια, στη Φολέγανδρο, στην Ανάφη και στην Πάρο. Το 1969 μετατέθηκε οριστικά στην Αθήνα. Παράλληλα με την εκπαιδευτική του δραστηριότητα ανέπτυξε πλούσιο συγγραφικό έργο.
