"Ξέρω ότι δεν ξεχνάς. Η λησμονιά σκοτώνει, αλλά εσύ είσαι εδώ, μακριά ή κοντά δεν έχει σημασία, είσαι ζωντανή και πώς να ξεχάσεις, είσαι αέρινη, αερικό, μια απρόσιτη νεράιδα, η ιέρεια του παραμυθιού· μια ύπαρξη που ταλαντεύεται ανάμεσα στο γενόμενο και τη φαντασία, γέννημα ονείρου που γρατζουνά με παιδική αφέλεια τα γαλάζια μου πρωινά. [...]"
(από το αφήγημα "Λιμπεϊμπεράλες")
Περιέχει τα σύντομα πεζά: "Λιμπεϊμπεράλες", "Ο κόσμος σου να είμαι εγώ" (συμμετοχή στη Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών Ευρώπης και Μεσογείου, Αθήνα 2003), "Γκούφυ, ο αμείλικτος τιμωρός", "Λούνα Παρκ", "Μια άλυτη άσκηση ετοιμότητας", "Επιστροφή στη Λιμνούπολη", "Filthy Names", "Γραμμή σωτηρίας 1-1-4", "Γράμμα σε άντρα", "Γράμμα σε γυναίκα", "Ζόμπι: το ξύπνημα των νεκρών" και "Νήτη".
Ο Μιχάλης Σ. Αρβανίτης γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα. Μετά την ολοκλήρωση της διδακτορικής του διατριβής στη γεωδαισία, εργάζεται ως υπεύθυνος του ελληνικού παραρτήματος της Euroscience (www.euroscience.gr), και ταυτόχρονα, ως επισκέπτης καθηγητής στο Τμήμα Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Μπέντφορντ. Συμμετείχε ως συγγραφέας στη Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών Ευρώπης και Μεσογείου, στην Αθήνα, το 2003, και εκπροσώπησε την Ελλάδα ως θεατρικός συγγραφέας στη Μπιενάλε του Βισμπάντεν το 2004. Έχει μεταφράσει από τα γαλλικά τη νουβέλα του Εντουάρ Ντυζαρντέν "Έδρεψε δάφνες" (2001), που θεωρείται προδρομικό έργο για τον μοντερνισμό του 20ου αιώνα. Το "Λιμπεϊμπεράλες" (Νησίδες, 2005), είναι το πρώτο του βιβλίο πεζογραφίας.
