Λέγεται συχνά, κυρίως στην ηλικία εκείνη, που είθισται, με τα μέτρα ασφαλώς του καθενός μας, ν’ αποκαλείται και παράταση, κατά το γνωστό απόφθεγμα του Μανόλη Αναγνωστάκη στο «ΥΓ.» του (1983), ότι η ζωή είναι μικρή. Μεγάλη είναι πίσω μας «η θλιβερή γραμμή κεριών σβυσμένων». Αλλά και μπροστά μας, αντίθετα με την αισιόδοξη καβαφική εικόνα, ένας άγνωστος αριθμός κεριών, που δεν έχουν ανάψει ακόμα, αμφίβολο κι εάν ανάψουν ποτέ για μας, και τι θα φωτίσουν, πάνω από ένα λεύκωμα κεκοιμημένων με όσες σελίδες μένουν λευκές. Και οι γεμάτες ήδη με φωτογραφίες μνήμης, παγωμένες μορφές σε εικαζόμενη ευτυχία, να εκλύουν εξ αντανακλάσεως νοσταλγία, θλίψη, πένθος.
Είτε το περί ου ο λόγος λεύκωμα φυλάσσεται σε κάποιο συρτάρι, είτε ανήκει στο μυαλό μας, δεν παύει να αποτελεί, θέλουμε δεν θέλουμε, αναπόσπαστο στοιχείο της ζώσας ζωής μας και μαρτυρία της παρελθούσης, καθ’ ον τρόπο το φως πεθαμένων άστρων επαληθεύει διά της αφίξεώς του στην όρασή μας, όχι μόνον εκείνων των άστρων, αλλά και τη δική του πλέον αυτόνομη ύπαρξη.
Έτσι και το φως των κεκοιμημένων μας μεταλαμπαδεύεται στου καθενός μας τη λευκή σελίδα, καθώς το Άγιο Φως από κερί σε κερί τη νύχτα της Αναστάσεως, αλλά κατ’ αντίθεση προς τη Θεία Ανάσταση, την ώρα της ανθρώπινης κοίμησής μας. Το συμπαγές αυτό φως διαχέει λύπη.
Ο Θ. Π. Ζαφειρίου γεννήθηκε το 1952 στην Αθήνα. Κατάγεται από τη Λάρισα. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και την Γερμανία. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: "Αγνώστων λοιπών στοιχείων" (1988), "Απόβαρο" (1997), "Αντίγραφα χωρίς πρωτότυπο" (2000), "Ημίμετρα" (2003), "Ο αριθμός που λείπει" (2006), "Για μια ομοιοκαταληξία" (2008), "Ξηροί καρποί" (2012) και σε δίγλωσση έκδοση (ελληνικά και γαλλικά σε μετάφραση της Janine Kaminski) την ποιητική σύνθεση "Φτού ξελεφτερία" ("1, 2, 3! Delivrance", 2009). Συμμετείχε επίσης σε ομαδικές ποιητικές ανθολογίες. Μεταφράσεις του, κυρίως γερμανών, γερμανόφωνων και σουηδών ποιητών, δημοσιεύτηκαν, κατά καιρούς, σε λογοτεχνικά περιοδικά. Συνεργάσθηκε κυρίως με τα περιοδικά "Η Λέξη" και "Λύχνος", που εκδίδεται στην Γαλλία, από την ΄Εδρα Αρχαίων και Νέων Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Aix-en-Provence. Στον "Λύχνο" και σε γαλλική μετάφραση της Janine Kaminski δημοσιεύτηκε το διήγημά του "Autokinesie" ("Αυτοκίνηση", 2012). Ποιήματά του μεταφράστηκαν στα γαλλικά από την Renee Jacquin και την Janine Kaminski και στα σουηδικά από τον Jan-Henrik Swahn. Μία επιλογή τους παρουσιάστηκε σε "Φεστιβάλ Ποίησης" (Poesifestivalen), στη Στοκχόλμη, τον Σεπτέμβριο του 2007. Μια επιλογή επίσης από τις συλλογές "Ο αριθμός που λείπει" και "Για μια ομοιοκαταληξία" με τον τίτλο "Athenes en poemes", σε μετάφραση της Janine Kaminski, κυκλοφόρησε στο Παρίσι το 2010. Στα γαλλικά, από την Janine Kaminski, μεταφράστηκε και η συλλογή του "Ξηροί καρποί" ("Fruits secs", 2013).
