Στο "Μec(c)ano και η Εκάτη" συναρμολογούνται, προσαρμόζονται και συνδυάζονται τα μεταλλικά κομμάτια ζωής με το σεληναίο φως της Εκάτης. Είναι ένα ποιητικό δραματικό και μοιραίο παιχνίδι. Άλλοτε της φρόνησης, άλλοτε της νίκης και άλλοτε η υποχθόνια Εκάτη πλανημένη με σκιές, σίδερα και μέταλλα γύρω της, ανακαλεί τα πνεύματα των νεκρών, περιβάλλεται από πενία και προστατεύει τους πένητες, σε έναν κυβερνοχώρο που κουβαλάει ιστορία και πόνο. Όλα περιγράφονται μουσικά. Τη μουσική λόγου της Ρούλας Αλαβέρα διατρέχει φανερά η μουσική των Mecano. Ακολουθεί την οδοιπορία της μουσικής επανάστασης τους, διατρέχοντας με την τρίμορφο Εκάτη το τέλος και την αρχή μιας επανάστασης, άλλοτε προσωπικής άλλοτε κοινωνικής, που ίσως δεν ολοκληρώνεται ποτέ ως ειρήνη.
H Ρούλα Αλαβέρα γεννήθηκε, σπούδασε και εργάστηκε στη Θεσσαλονίκη. Πρωτοεμφανίσθηκε στην ποίηση το 1964 και το 2005 εκδόθηκαν δύο συγκεντρωτικοί τόμοι με την ποιητική της δουλειά α) 1964-1984, β) 1985-2005, εκδ. Νέας Πορείας. Ορισμένες από τις μελέτες της και τις ποιητικές πρόζες-διηγήματα, δημοσιεύτηκαν στα λογοτεχνικά περιοδικά Νέα Πορεία, Ευθύνη, Εντευκτήριο, Παρέμβαση, κ.α. Συνεργάστηκε κατά καιρούς με τις εφημερίδες Αυγή και Αγγελιοφόρο και το Κρατικό Ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης και Αθήνας. Ήταν από τους βασικούς συνεργάτες της Νέας Πορείας. Ποιήματα μεταφράστηκαν γερμανικά, ιταλικά, σερβικά, γαλλικά, βουλγάρικα, ρουμανικά, αλβανικά. Ποιητική δουλειά της μελοποίησαν οι Γιώργος Θέμελης, Δήμητρης Ζαφειρέλης, Κώστας Βόμβόλος και οι αδελφοί Κατσιμίχα. Ήταν παντρεμένη με τον πεζογράφο Τηλέμαχο Αλαβέρα και απέκτησαν δύο γιούς. Τον ζωγράφο Χρήστο Αλαβέρα και τον πολιτικό μηχανικό Παναγιώτη Αλαβέρα.
