Πρόκειται για το πολύτιμο εκείνο διδακτικό εγχειρίδιο που χορηγούνταν στους φοιτητές της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Α.Π.Θ. στο πλαίσιο του μαθήματος της Αρχιτεκτονικής Μορφολογίας. Με αυτό οι φοιτητές εισάγονταν στη μελέτη της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, χρησιμοποιώντας όλο το πλούσιο υλικό του (πηγές, περιγραφές, σχέδια) ως πηγή αυτογνωσίας και μαθητείας, αλλά και έμπνευσης για τις μελλοντικές αρχιτεκτονικές τους δραστηριότητες. Τα γραμμικά σχέδια του βιβλίου (κατόψεις, όψεις, τομές, αξονομετρικά, αξονομετρικές τομές) προέρχονταν εξάλλου, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, από τις αποτυπώσεις και εργασίες φοιτητών παρελθόντων ετών, δημιουργώντας μια μακροχρόνια παράδοση ως προς το σχεδιασμό και την απόδοση των οικοδομικών στοιχείων και των λεπτομερειών των ιστορικών κτιρίων που διατηρήθηκε στη Σχολή Αρχιτεκτόνων της Θεσσαλονίκης ως τη δεκαετία του 2010.
Ο ομότιμος καθηγητής του Αρχιτεκτονικού Τμήματος της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ. Νικόλαος Μουτσόπουλος του Κωνσταντίνου, γεννήθηκε το 1927 στην Αθήνα. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο και μετεκπαιδεύτηκε στη Γαλλία. Διδακτορικό δίπλωμα έλαβε από την Αρχιτεκτονική Σχολή του Ε.Μ.Π. Είναι διπλωματούχος της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., όπου και δίδαξε κατ' ανάθεση το μάθημα της Χριστιανικής Αρχαιολογίας και Τέχνης. Το 1958 εκλέγεται τακτικός καθηγητής στην Έδρα της Αρχιτεκτονικής Μορφολογίας στο Αρχιτεκτονικό Τμήμα της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ. Έχει ασχοληθεί με τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή εκκλησιαστική αρχιτεκτονική και τη μελέτη της βυζαντινής και της παραδοσιακής κατοικίας και τέχνης. Έχει γράψει σχετικές μελέτες και έχει διοργανώσει και μετάσχει σε πολλά διεθνή και τοπικά επιστημονικά συνέδρια. Έχει διενεργήσει ανασκαφές σε διάφορα σημεία της Ελλάδας. Ασχολείται με τη μελέτη και την καταγραφή των οχυρών οικισμών και κάστρων του βορειοελλαδικού χώρου και με θέματα συγκριτικής μορφολογίας. Έχει εκπονήσει την αρχιτεκτονική μελέτη του Πατριαρχικού Ιδρύματος Πατερικών Μελετών στην Ιερά Μονή Βλατάδων στη Θεσσαλονίκη και του καθολικού και του Συνοδικού του Ιερού Ησυχαστηρίου του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Σουρωτή. Διετέλεσε πρόεδρος σε διεθνή και εθνικά επιστημονικά συμβούλια. Έχει εργασθεί ως υπεύθυνος στην αναστήλωση του Παναγίου Τάφου. Είναι αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, της Academia Pontaniana της Νεαπόλεως και της Ακαδημίας Επιστημών της Βουλγαρίας, καθώς και επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Σόφιας.
