Η "φύση" του χρήματος ως χαρτονομίσματος, η "δημιουργία" και η "επιβολή" του ως αναγκαστικού μέσου πληρωμών είναι ιστορικό, κοινωνικό και οικονομικό φαινόμενο. Πρωτίστως, όμως, είναι και "νομικό" φαινόμενο, καθόσον προϋποθέτει κυρίαρχο Κράτος ή, άλλως, κυρίαρχη υπερεθνική βούληση - δηλαδή ακαταγώνιστη βούληση επιβολής. Η "φύση", λοιπόν, του χρήματος και η "μετεξέλιξή του σε νόμισμα" αποτελούν καίρια αντικείμενα της νομικής και οικονομικής επιστήμης. Περαιτέρω, οι τρόποι με τους οποίους το χρήμα επηρεάζει το "μακροσύστημα" και το "ευρωσύστημα" και οι συνέπειες επ' αυτών αφορούν τις "τεχνικές" και τα "εργαλεία" της σύγχρονης διεθνούς οικονομικής και νομισματικής επιστήμης.
Παραλλήλως, όμως, η όλη αυτή "προβληματική" αφορά και τους νομικούς που ερμηνεύουν τους κανόνες δικαίου, οι οποίοι καταλαμβάνουν και ρυθμίζουν κανονιστικώς το όλο σύστημα.
"Στα πλαίσια της ιστορίας της κυκλοφορίας του χρήματος, παρατηρείται το εξής οξύμωρο σχήμα: Το αρχικό χρήμα -το μεταλλικό- κυκλοφορούσε επειδή "είχε αξία". Αντιθέτως, υπό το σημερινό καθεστώς του νομίσματος, το χρήμα αποκτά αξία "επειδή κυκλοφορεί". "Υπό το σύστημα του Bretton Woods, το συναλλαγματικό κίνδυνο έφερε ο δημόσιος τομέας. Όταν, όμως, το σύστημα αυτό κατέρρευσε, ο κίνδυνος απλώς ιδιωτικοποιήθηκε!"
Πέτρος Ι. Μηλιαράκης
"Στην ίδια τη ζωή, οι διαφορετικές σφαίρες δράσης και τα µέσα αυτών των επιµέρους σφαιρών αλληλοεπηρεάζονται, αλληλοδιαπλέκονται, αλληλοεξαρτώνται. Με αυτή την έννοια, καθήκον της επιστήµης είναι να εντοπίζει την ιδιαιτερότητα του κάθε µέσου, όπως είναι το χρήµα, αλλά και τον τρόπο που αυτό το ιδιαίτερο µέσο επηρεάζει και επηρεάζεται από άλλες σφαίρες δράσης και τα µέσα τους, όπως είναι το δίκαιο. Ο συγγραφέας του παρόντος έθεσε ως στόχο να υπηρετήσει τη διερεύνηση µιας τέτοιας σχέσης.
Εκείνης του χρήµατος µε το δίκαιο, και ειδικότερα µε το Οικονοµικό Δίκαιο".
Ο Πέτρος Μηλιαράκης, ως νομικός της πράξης στο επίπεδο του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας-Ένωσης, δικηγορεί στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και CFI), ενώ χειρίζεται και προσφυγές ενώπιον της Επιτροπής (Commission). Στο επίπεδο της εσωτερικής έννομης τάξης δικηγορεί ενώπιον των Ανωτάτων Ακυρωτικών Δικαστηρίων (ΑΕΔ, ΣτΕ και ΕλΣ) με κύριο αντικείμενο τις υποθέσεις Συνταγματικού Δικαίου, Διοικητικού Δικαίου και Δημοσιονομικού Δικαίου.
Ως νομικός της θεωρίας έχει συγγράψει σημαντικό αριθμό βιβλίων. Κυριότερα έργα του είναι: Σύγχρονα Θέματα Διπλωματίας, Διεθνούς Οικονομίας και Διεθνούς Δικαίου (1982), Περί του Συμβουλίου της Επικρατείας (1985 και 1989), Η Εξωτερική Πολιτική κατά το Συνταγματικό Δίκαιο (1987), Οικονομικό Δίκαιο και Νόμισμα (1987), Το Νομισματικό Σύστημα στα Πλαίσια του Οικονομικού Δικαίου (1990), Τραπεζικό Δίκαιο (1994), Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Στρασβούργου - The European Court in Strasbourg (στην ελληνική και αγγλική γλώσσα, 2000), Μεταδημοκρατία και Κοινοτικό Κεκτημένο (2003) και Το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα μεταξύ Νομικού Δόγματος και Πολιτικής (2005).
Είναι μέλος της «Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων».
Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης όπου και μεγάλωσε.
