Μέρα γεμάτη θλίψη στη Γρανάδα
κλαίνε κι οι πέτρες της ακόμα
σα βλέπουν να πεθαίνει στην κρεμάλα
γιατί δεν πρόδωσε, η όμορφη Μαριάννα.
Στην κάμαρά της καθισμένη η Μαριαννίτα
λέει κι όλο λέει με το μυαλό της:
"Αν μ' έβλεπε ο Πεντρόσα να κεντώ
της Λευτεριάς το λάβαρο..."
