Ο "Μάριος ο επικούρειος", αγγλικό μυθιστόρημα του 1885, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί μυθιστορηματική βιογραφία. Ιστορεί το βίο ενός προσώπου το οποίο, δίχως να είναι κατ' ανάγκην ιστορικά υπαρκτό, τοποθετείται με φιλολογική ακρίβεια στη Ρώμη του 2ου μ.Χ. αιώνα. Η αφήγηση επικεντρώνεται στα αισθήματα και στις ιδέες του Μάριου ακολουθώντας την ενηλικίωση και εξέλιξή του σε χώρους και καταστάσεις όπου βρίσκουν το έδαφός τους τάσεις στοχασμού και ευαισθησίας, όπως εκείνες της επικούρειας και στωικής φιλοσοφίας αλλά και του αναφαινόμενου Χριστιανισμού. Η πνευματική πορεία του ήρωα στο πλαίσιο αυτό συνιστά το κύριο στοιχείο πλοκής του μυθιστορήματος -πλοκής στην οποία ο αφηγητής συνυφαίνει φιλοσοφικά και λογοτεχνικά κείμενα ποικίλων παραδόσεων της ελληνικής και λατινικής γλώσσας αλλά και των νεώτερων χρόνων. Εδώ βρίσκεται και το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του εγχειρήματος: πως ο συγκερασμός γεγονότων, κειμένων και γλωσσών σχηματίζει τη μορφή ενός οικείου μας ανθρώπινου προσώπου.
