Έχει περάσει στην καθημερινή μας ζωή η φράση "ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης". Προέρχεται από το βιβλίο με τίτλο "Εκκλησιαστής", έργο του σοφού Σολομώντα. Τι σημαίνει όμως η φράση αυτή;
Στην αναζήτηση της απάντησης θα μας οδηγήσει ο επίσης σοφός ιεράρχης, άγιος Γρηγόριος, επίσκοπος Νύσσης. Αν και δεν εκτείνεται σ' ολόκληρο το έργο, παρά μόνο από την αρχή ως το κεφάλαιο 3, στίχ. 13, στις οκτώ Ομιλίες του, ακολουθώντας τον αλληγορικό τρόπο ερμηνείας, εμβαθύνει στο μέγα πρόβλημα της ματαιότητας των εγκόσμιων εν σχέσει προς την αιωνιότητα του Θεού και τη σωτηρία της ψυχής. Εκείνο που σε γενικές γραμμές επισημαίνει είναι:
Να μη στέκεται ο άνθρωπος με θαυμασμό μπροστά σε κανένα από τα επίγεια (πλούτο, δόξα, εξουσία, διασκεδάσεις, απολαύσεις και ό,τι άλλο θεωρείται ως σπουδαίο). Αλλά να βλέπει πως όλα αυτά έχουν ένα τέλος, που είναι η ματαιότητα, και που δεν εξασφαλίζει κανένα πραγματικό όφελος. "Δεν υπάρχει", τονίζει, "κέρδος κάτω απ' τον ήλιο σ' εκείνους που προσπαθούν γι' αυτά, των οποίων κατάληξη είναι η ματαιότητα" (Εκκλ. 2, 11).
