Ο πάροικος, ο συνοδός αλλά και θεωρός
ο αντιλέγων σύντροφος με τη ρητορική του
οδίτες είναι άγνωστοι απ’ τη βοή του κόσμου
μοναχικοί στο διάβα τους, νοσταλγικές πνοές
που συναντούν τις δύσκολες κι ανηλεείς στιγμές
την Αρτεμούλα τη γλυκιά, τη Δέσποινα κυρία
τον Κύρη τον ευγενικό μες την αφάνειά του
για ν’ αναβλέπουν έκθαμβοι πρωτόφαντη ομορφιά
που ανακτίζει κόσμους μας θαμμένους στη σιωπή
πολύβοης θητείας μας που φθέγγεται, βρυχάται
που θορυβεί με οίηση σ’ αλώνια κουρσεμένα
από το μάταιο λογισμό, της λήθης βασιλεία
και που καλεί κι ανακαλεί στην άλλη σιωπή
μακριά απ’ την πολύβοη και δόλια αδολεσχία
κλήρο πικρό, ναι, όλων μας του βίου διαβατών.
Ο Νίκος Μακρής γεννήθηκε στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας το 1947. Διδάκτορας της φιλοσοφίας και συγγραφέας, αναστρέφεται δημιουργικά με τις μεγάλες εκδιπλώσεις του πνεύματος στις διαπολιτισμικές του εκφράσεις και προσπαθεί να ιχνεύσει τη φιλοσοφική σταθερά η οποία κορυφώνει τις πανανθρώπινες εκζητήσεις και στέφει το διιστορικό μόχθο των αναζητητών της σοφίας και μάλιστα χωρίς προκαταλήψεις και εξαπλουστευτικές θεωρήσεις. Η φιλοσοφική στρατεία του Νίκου Μακρή η οποία χαιρετίστηκε με ιδιαίτερα θετικά σχόλια, μακρά, επίμονη και έξω απ' το θόρυβο του εφήμερου, συνιστά εφημερία και εκφράζεται με πλήθος βιβλίων, μελετών, άρθρων, διαλέξεων και μαθημάτων υπό το αδιόρατο φως της philosophia perennis. Υπηρέτησε επί 30ετία στη Μέση Εκπαίδευση και δίδαξε κυρίως Φιλοσοφία και Λογοτεχνία. Επιπλέον, ο Ν. Μακρής, δίδαξε φιλοσοφία στο Δημοτικό Πανεπιστήμιο του Πειραιά, στη ΧΕΝ Αθηνών, στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Απ' το 2003 μέχρι το 2008 υπηρέτησε στο Ελληνικό Τμήμα του Τρίτου Ευρωπαϊκού Σχολείου Βρυξελών. Επιπλέον, απ΄το 1999 είναι μόνιμος εισηγητής του Φιλοσοφικού Καφενείου.
