Σε μια πεδιάδα όπου τα χωράφια, τα ποτάμια, οι βίλες, τα πολυκαταστήματα, τα κάμπινγκ, οι μικρές βιομηχανικές μονάδες και οι παράγκες συμβιώνουν διόλου αρμονικά, ζουν, σχεδόν στο περιθώριο της κοινωνίας, ένας πατέρας κι ένας γιος, ο Ρίνο και ο δεκατριάχρονος Κριστιάνο Τζένα. Δίπλα τους δύο παράξενα πλάσματα, ο Τέσσερα Τυριά, που όλοι θεωρούν καθυστερημένο, και ο Ντανίλο Απρέα, τον οποίο έχει εγκαταλείψει η γυναίκα του μετά το θάνατο της κόρης τους. Μια μέρα οι τρεις ενήλικες αποφασίζουν να αλλάξουν τη ζωή τους κλέβοντας μια τράπεζα. Τα σχέδια τους όμως θα ανατραπούν μια τρομερή νύχτα καταιγίδας όπου η μοίρα τους θα διασταυρωθεί με τη μοίρα μιας όμορφης και αλαζονικής κοπέλας και όπου η βία θα πάρει το πάνω χέρι γιατί όλα, σε αυτή την κοινωνία, οδηγούν στη βία.
Ένα δυνατό μυθιστόρημα με μορφή πολυπρόσωπης συμφωνίας όπου τα σκοτεινά χρώματα της τραγωδίας μπλέκονται με άφθονες δόσεις χιούμορ, και χαρακτήρες που μένουν χαραγμένοι στη μνήμη του αναγνώστη για πολύ καιρό μετά το τέλος της ανάγνωσης.
Βραβείο Στρέγκα 2007.
O Νικολό Αμανίτι γεννήθηκε στη Ρώμη το 1966. Θεωρείται ο σημαντικότερος Ιταλός συγγραφέας της γενιάς του και το μυθιστόρημα του "Εγώ δεν φοβάμαι" μια από τις εμπορικότερες επιτυχίες της σύγχρονης ιταλικής λογοτεχνίας (πούλησε μόνο στην Ιταλία πάνω από 800.000 αντίτυπα). Το πρώτο του βιβλίο ήταν το μυθιστόρημα "Brancie" (1994). Ακολούθησαν το δοκίμιο "Nel nome del figlio", που έγραψε με τον πατέρα του Μάσιμο, και η συλλογή διηγημάτων "Fango" (Λάσπη, εκδόσεις Καστανιώτη 2000), που τον έκανε ευρύτερα γνωστό. Διηγήματά του δημοσιεύτηκαν επίσης στις ανθολογίες "Gioventu cannibale" (1966) και "Tutti i denti del mostro sono perfetti" (1997). Με το μυθιστόρημα "Ti prendo e ti porto via" (Θα σε πάρω να φύγουμε), που κυκλοφόρησε στην Ιταλία το 1999, ο Αμανίτι γνώρισε τη μεγάλη αποδοχή κοινού και κριτικής. Το 2001 κυκλοφόρησε, επίσης με μεγάλη επιτυχία, το μυθιστόρημα "Io non ho paura". Το μυθιστόρημά του "Με τις ευλογίες του Θεού" (μτφρ. Ανταίος Χρυσοστομίδης, 2008) τιμήθηκε το 2007 με την εγκυρότερη λογοτεχνική διάκριση της πατρίδας του, το Βραβείο Στρέγκα.
