Δεκαέξι διηγήματα, το καθένα και μια προσπάθεια κοινωνικής ανατομίας. Ο κυνηγημένος σχεδιαστής ονείρων δεν παύει να ονειρεύεται. Ο ξεχασμένος στο γηροκομείο πατέρας, γράφει νηφάλια, με το χέρι στην καρδιά, στο γιο του. Ο σεσημασμένος κακοποιός αποδεικνύεται πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών. Ο καθηγητής των μαθηματικών προσπαθεί να... τετραγωνίσει τον κύκλο και μένει στο κοινωνικό ράφι. Ο δημόσιος υπάλληλος αντιστέκεται στην εντολή ανωτέρου του να καλύψει την παρανομία. Ο πολιτικός σύλλογος της γειτονιάς κατατρίβεται σε ανούσιες συζητήσεις. Οι αιθεροβάμονες βουλιάζουν στις μνήμες του παρελθόντος, για να θεραπεύσουν τη νοσταλγία τους. Οι κατοχικές πληγές αρνούνται να αποδεχτούν τους απογόνους των πρώην καταχτητών. Ο αγνοημένος δημιουργός, επιζητώντας με αγωνία τη θέση που δικαιούται στην πνευματική ζωή της χώρας, προσπαθεί να σπάσει τα τείχη των κυκλωμάτων, ενώ ο επιστήμονας με τη διεθνή αναγνώριση επιστρέφοντας στην πατρίδα, αναζητεί τη δημοσιότητα για να βγει στο προσκήνιο, κλπ. κλπ....
O Τάσος Ζόμπολας κατάγεται από την Καλλιθέα Πυλίας Μεσσηνίας, όπου γεννήθηκε το 1930. Έχει σπουδάσει νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και άσκησε το δικηγορικό λειτούργημα, ως μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών από το 1958 έως το 2008, οπότε παραιτήθηκε και του αποδόθηκε ο τίτλος του Επίτιμου Δικηγόρου. Συγγραφέας πολυγραφότατος, παράλληλα με τη μαχόμενη δικηγορία, έχει πολύχρονη παρουσία στα Ελληνικά Γράμματα, από το 1947 μέχρι σήμερα. Εκτός από τα βιβλία που έχει κυκλοφορήσει, έχει δημοσιεύσει σε εφημερίδες και περιοδικά, χρονογραφήματα, επιφυλλίδες, δοκίμια και άλλες εργασίες και έχει δώσει πολλές διαλέξεις για διάφορα φιλολογικά, επιστημονικά, ιστορικά και κοινωνικά θέματα. Πρωτοπόρος στον πολύχρονο αγώνα για την επιβολή της δημοτικής γλώσσας στη νομική επιστήμη και τη δικαστηριακή πρακτική. Έχει διατελέσει: α) Αντιπρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, β) Αντιπρόεδρος της Εταιρίας Προστασίας Ανηλίκων του Πρωτοδικείου Αθηνών, γ) Μέλος της Κεντρικής Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής του Υπουργείου Δικαιoσύνης, δ) Μέλος της Επιτροπής που συνέταξε τον Κώδικα Αεροπορικού Δικαίου. Στην Επιτροπή Πολιτιστικών Υποθέσεων της Βουλής προέβαλε τα δικαιώματα των λογοτεχνών, των συγγραφέων, των μεταφραστών και των σεναριογράφων, κατά τη διαδικασία οριστικοποίησης του νόμοι) 2121/1993 για την πνευματική ιδιοκτησία και τα συγγενικά δικαιώματα. Έχει κριθεί ότι με το συγγραφικό του έργο έχει συμβάλει σημαντικά στην ανάπτυξη της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και για το λόγο αυτό του έχει απονεμηθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού ισόβια τιμητική σύνταξη λογοτέχνη.
Έργα του:
- "Το αθάνατο πνεύμα" (μελέτη, Καλαμάτα 1947)
- "Πονεμένες ώρες" (ποιήματα, 1949)
- "Ένας φίλος ξαναγύρισε" (νουβέλα, 1953)
- "Με τα φτερά του λούνικ" (ποιήματα, 1959)
- "Ανθρώπινη μαρτυρία" (μυθιστόρημα, 1972)
- "Πέτρινα χαμόγελα" (μυθιστόρημα, 1973)
- "Τρεις σταθμοί στον αγώνα του Εικοσιένα" (μελέτη, 1974)
- "Βία και οργή" (μυθιστόρημα, 1975)
- "Απόρρητος φάκελος" (μυθιστόρημα, 1980)
- "Προσοχή λερώνει" (μυθιστόρημα, 1982)
- "Διαδρομή" (διηγήματα, 1985)
- "Δικαστικές αποφάσεις στη δημοτική" (1986)
- "Άνθρωπε αδερφέ μου" (ποιήματα, 1987)
- "Δυο δωμάτια και... κάτι" (μυθιστόρημα, 1987)
- "Ζωή χωρίς ανάσα" (μυθιστόρημα, 1990)
- "Αύριο θα είναι καλύτερα" (διηγήματα, 1991)
- "Η γοργόνα της στεριάς" (διηγήματα, 1992)
- "Παλαιοπωλείο ιδεών" (μυθιστόρημα, 1994)
