Στο δεύτερο αυτό μυθιστόρημά της η συγγραφέας Ειρήνη Νικολάκη-Καλαμάρη αφηγείται με λυρισμό την πολυτάραχη, αληθινή ιστορία του πατέρα της.
Ο πλοίαρχος Απόστολος Κομνηνός ρίχτηκε από πολύ νέος στην πάλη με τη θάλασσα και τη ζωή. Είδε ουρανούς ανοιχτογάλανους κι άλλους θολούς, γνώρισε γυναίκες όμορφες, γοργόνες της στεριάς, τολμηρές πόρνες κι άλλες σεμνότερες, έρωτες τρυφερούς και παθιασμένους, χαρές που τον ανέβασαν στα ύψη και λύπες που τον έριξαν στο βάραθρο. Μισεμοί πικροί κι αντάμωσες γλυκές ολόκληρη η ζωή του - μια ζωή με νίκες και θριάμβους, αλλά και με πόνους και δάκρυα.
"Η ιστορία μου", λέει η συγγραφέας, "που ξετυλίγεται από τις αρχές του 1900, με φόντο το νησί της Χίου, περικλείει σε εικόνες έντονα χρωματισμένες την ουσία μιας ζωής που αξίζει κάποιος να τη ζήσει".
Η Ειρήνη Νικολάκη-Καλαμάρη γεννήθηκε στη Χίο όπου εξακολουθεί να ζει μέχρι σήμερα με την οικογένειά της. Αποφοίτησε από το εξατάξιο γυμνάσιο κι εργάστηκε ως εκφωνήτρια σε ραδιοφωνικό σταθμό. Με τη λογοτεχνία ασχολείται εδώ και μερικά χρόνια. Το πρώτο της μυθιστόρημα κυκλοφόρησε το 2003 με τίτλο "Μαθαίνοντας το σ’ αγαπώ αργά" (εκδ. Κονιδάρη). Ακολούθησαν: Η ποιητική της συλλογή "Ιριδισμοί" (εκδ. Άλφα πι, 2004), το μυθιστόρημα "Με χρώμα και αλμύρα" (εκδ. Ωκεανίδα, 2005), η δεύτερη ποιητική της συλλογή "Άνθη Λυκίσκου" (εκδ. Άλφα πι, 2007) και τα μυθιστορήματα "Το σπίτι στον κάτω Αιγιαλό" (εκδ. Διόπτρα, 2009) και "Ο τελευταίος εραστής" (Διόπτρα, 2012).
Μη Διαθέσιμο
