Προσλαμβανόμενη υπό το πρίσμα μιας φαντασιακής της διάστασης, η γενική εικόνα της ιστορικής Μεσευρώπης εμφανιζόταν συνήθως μέσα από ένα πλέγμα κυριαρχικών μύθων, δοξασιών, ρήξεων και των συναφών θρύλων που πλαισίωναν το ιστορικό της.
Ως φαντασιακή έννοια συναισθηματικής ταύτισης εκείνων που βίωναν τη μοίρα της επιτοπίως, η Μεσευρώπη ουδέποτε αντιστοιχούσε στην κουλτούρα μιας Ανατολής της Γηραιάς Ηπείρου, όπως δεν προσέγγιζε όμως ούτε στη σφαίρα των αξιακών προτύπων και παραδόσεων της εκάστοτε Δύσης.
Στην πορεία των συγχωνεύσεων κρατιδίων, μορφωμάτων, ηγεμονιών, δουκάτων κ.ά. που καθορίστηκαν από το συνέδριο της Βιέννης (1815), η πολυφωνική αυτή περιοχή βρίσκει ωστόσο μια καταρχήν αντιστοιχία της, ιστορική πρώτιστα, εντός των ορίων επικρατείας της Αυστροουγγαρίας.
Η αυστροουγγρική, "διπλή" μοναρχία θεωρείται ως η κρατική επικρατειακή αντιστοιχία του χώρου της Μεσευρώπης, έννοιας συχνά αμφιλεγόμενης, τόσο γεωγραφικά όσο γεωπολιτικά, ιδεολογικά, πολιτισμικά, ιστορικά κ.ο.κ. Η κεντρική αυτή αυτοκρατορία του Δουνάβεως δεν υπέστη μεν συστημικές ούτε ιδεολογικές μεταβολές, αλλά έμελλε να κατατεμαχισθεί διατηρώντας περίπου μόλις το ένα πέμπτο των εδαφών που της ανήκαν.
Η μεγάλη και καίρια ρωγμή στο εσωτερικό τής ούτω νοούμενης Μεσευρώπης ήταν όμως εκείνη του λεγόμενου "σιδηρού παραπετάσματος", η οποία θα επέφερε για σχεδόν μισό αιώνα τη γεωγραφική διαίρεση, όπως ακόμη την ιδεολογική και πολιτιστική διάσπαση της Ευρώπης σε ανατολική και δυτική.
Ο Γιάννης Τζώρτζης καιάγεται από τη Θεσπρωτία. Γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στο χωριό Ραβενή Φιλιατών. Από το 1962 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει κάνει σπουδές πολιτικής επιστήμης στην ΠΑΣΠΕ και νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μεταπτυχιακές σπουδές πολιτικής επιστήμης και διεθνούς δικαίου στο Πανεπιστήμιο Βόννης με υποτροφία (FES) ύστερα από πρόταση του καγκελαρίου Willy Brandt. Συνέγραψε διδακτορική διατριβή με θέμα "Το πέρασμα της Ελλάδας από τη δικτατορία στον κοινοβουλευτισμό", την οποία κατέθεσε (1982), αλλά δεν δημοσίευσε. Εκλεγμένο μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Φυλακίστηκε και καταδικάστηκε γι' αυτό από έκτακτο στρατοδικείο της ιωαννιδικής χούντας (1974). Υπήρξε συνιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ, μέλος της πρώτης του ΚΕ και της πρώτης Επιτροπής Νεολαίας του. Συμμετείχε στη διαδικασία σύνταξης των ιδρυτικών κειμένων της 3ης Σεπτέμβρη του 1974. Εργάστηκε στην Deutsche Welle (1979-1982), ενώ μετά την επάνοδό του στην Ελλάδα (1982) ως πολιτικός συντάκτης στην ΕΡΤ-2 και ως αρθρογράφος στην εφημερίδα Τα Νέα (1986-1988). Σε συνεργασία με τον αείμνηστο καθηγητή Κοσμά Ψυχοπαίδη μετέφρασε από τα γερμανικά την "Εισαγωγή στην Πολιτική Επισιήμη" του Wolfgang Abendroth (1983). Το 1992 εξέδωσε τη γερμανόφωνη εφημερίδα Athener Zeitung. Υπηρέτησε ως σύμβουλος Τύπου ειρηνικών πρεσβειών στη Βιέννη, στη Βουδαπέστη και στο Ζάγκρεμπ. Σήμερα εργάζεται στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης - Επικοινωνίας ως αναλυτής ευρωπαϊκών θεμάτων και αρθρογραφεί στην Ελευθεροτυπία, στα Επίκαιρα και στα Θεσπρωτικά Νέα. Είναι πατέρας δύο παιδιών, του Λευτέρη και της Ιωάννας, που απέκτησε με τη συμφοιτήτριά του Κωνσταντίνο Μπίσια. Διακρίσεις: Έχει τιμηθεί με το μεγάλο αργυρό σταυρό της Δημοκρατίας της Αυστρίας (1990). Επίσης, του απονεμήθηκε το τιμητικό δίπλωμα της Ομοσπονδίας Μουργκάνας (2003).
