Τα όνειρα είναι σαν τις πεταλούδες που πετάνε την άνοιξη ψάχνοντας τη γύρη των λουλουδιών. Απορροφούν ό,τι καλύτερο κι ύστερα ελεύθερες γεμίζουν τον αέρα με τη σεμνή, όμορφη, γλυκιά παρουσία τους.
Και συ μωρό μου, μες στα όνειρά σου κάθε φορά που τ' αγκάθια των ανθρώπων θα σου ματώνουν την καρδούλα σου σαν μικρή πεταλούδα, με κηλίδες αίμα στα φτερά σου θα επιμένεις ν' αντλείς δύναμη και να πιστεύεις στην ομορφιά, στη δικαιοσύνη και στην καλοσύνη κι έτσι σεμνά, όμορφα, γλυκά θα ελπίζεις το καλύτερο αύριο που θα 'ρθει, γιατί μόνο τα όνειρα πληγωμένων ανθρώπων οικοδομούν το καλύτερο αύριο.
Η Γεωργία Κουππάρη -Πανοπούλου γεννήθηκε στο χωριό Κώμα του Γιαλού της κατεχόμενης Κύπρου. Σπούδασε φιλολογία στο Παιδαγωγικό - Ψυχολογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Είναι παντρεμένη με Αρκά και ζει από το 1982 στην Αρκαδία όπου και διδάσκει στη Β/θμια εκπαίδευση. Με τα παιδιά του Λυκείου Τεγέας εκδίδει από το 1992 το περιοδικό "Μαθητική Παρουσία".
Το 1999 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο με τον τίτλο "Κραυγές Σιωπής". Αποτελεί την πρώτη μαρτυρική της κατάθεση για την κατεχόμενη, σπαρασσόμενη Κύπρο, δίνει όμως διαστάσεις ελπιδοφόρες για το μέλλον.
Πολλά ποιήματα και κριτικές του έργου της έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αγγλίας. Πήρες μέρος σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και ποιήματά της ξεχώρισαν με βραβεύσεις και τιμητικές διακρίσεις. Το έργο της έχει συμπεριληφθεί σε ποιητικές ανθολογίες. Είναι μέλος της Διεθνούς Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών (Δ.Ε.Ε.Λ.)
