Στο βιβλίο αυτό συνεχίζεται ο "Διάλογος με τη μητέρα" που ξεκίνησε με το "Άρωμα Κρήτης" όπου παρουσιάζεται ο πολιτισμός της, η πίστις της, η καρδιά της! Αυτονομούμενη εδώ της απαντώ δείχνοντας το συχνά δύσκολο μεγάλωμά μου, την εσωτερική μου περιπέτεια, που τόσο μπολιάστηκε, από εκείνην!
Και τώρα ακόμα η μάνα μου αποπνέει για μένα το άρωμα της ψυχής του νησιού της. Έτσι και ο απόηχος των μηνυμάτων αυτού του βιβλίου σίγουρα προέρχεται από εκείνην.
Βικτωρία Παπαδάτου
Γεννήθηκε στην Αθήνα λίγα χρόνια πριν απ' τη γερμανική κατοχή, τρίτο παιδί της οικογένειας του ακαδημαϊκού Βάσου Κριμπά και της Αριστέας Καλοκαιρινού - Ησυχάκη. Σπούδασε στη Γενεύη χημεία και ειδικεύτηκε στη βιοχημεία. Μετά από δύο χρόνια δουλειάς στο Βιοχημικό Εργαστήριο του Ελληνικού Αντικαρκινικού Ινστιτούτου κι άλλα δεκαπέντε σαν Πανεπιστημιακή βοηθός, συνταξιοδοτείται κι εγκαταλείπει οριστικά τη χημεία. Από το 1971 δημοσιεύει σε λογοτεχνικά περιοδικά και χάρις στην ενθάρρυνση του άντρα της, Πέτρου Παπαδάτου, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, εκδίδει 15 ποιητικά βιβλία και 19 βιβλία πεζού λόγου (μυθιστορίες, πεζογραφήματα, διηγήματα, ιστορήματα, νουβέλες, προσωπικές αφηγήσεις, κ.ά.). Έχει πολλές δημοσιεύσεις σε ανθολογίες και περιοδικά. Έλαβε μέρος στο 6ο Διεθνές Κρητολογικό συνέδριο 1986 στα Χανιά, με ανακοίνωση ανέκδοτου ιστορικού υλικού. Επίσης, έχει μεταφραστικό έργο.
