Τρεις γυναίκες. Τρεις ζωές. Τρεις διαφορετικές εποχές. Και οι τρεις τους έζησαν χρόνια κρίσιμα για τον τόπο τους. Η Σαρακατσάνα βίωσε με δραματικό τρόπο τη μετάβαση της φυλής της από το παλιό στο καινούριο, μέσα από την προσωπική της «οδύσσεια», σ' ένα γάμο «προαποφασισμένο» και αντίθετο με τις επιταγές τής σαρακατσάνικης λογικής. Η μεγαλοαστή Αγγελική, στοιχειωμένη από το χαμό τής πρώτης γυναίκας του άντρα της και καλύτερής της φίλης, της Λουίζας, έζησε τον ξεπεσμό μέσα στα κρίσιμα χρόνια του διχασμού, συμπαραστάτρια, στο μικρόκοσμο της «αυλής» της, σε πλήθος συγγενών καλοθελητών, ή και ξένων ακόμη, παρασυρμένων στο όνειρο της «μεγάλης πόλης». Και η Μαρία; Η Μαρία είναι παιδί του Εμφυλίου και της μετεμφυλιακής Ελλάδας, μια γυναίκα που πάλεψε με τα «σημεία των καιρών» για τη μεγάλη της αγάπη, το βιβλίο, εγκλωβισμένη σ' έναν έρωτα αυτοκαταστροφικό.
Η Ελένη Νίκα-Μανωλιτσάκη είναι δημοσιογράφος. Εργάστηκε τριάντα χρόνια σε αθηναϊκές εφημερίδες, τα περισσότερα στην «Αυγή», που στάθηκε η αρχή και το τέρμα της επαγγελματικής της σταδιοδρομίας. Τα πρώτα χρόνια υπέγραφε τη δουλειά της με το πατρικό της όνομα Ελένη Σπηλιοπούλου.
Γεννήθηκε στο Αίγιο, όπου έζησε ως τα δεκατρία της χρόνια. Φοίτησε στην Ανωτάτη Γεωπονική, αλλά τελικά αφοσιώθηκε στη δημοσιογραφία. Παντρεύτηκε τον θεατρικό συγγραφέα και λογοτέχνη Άγγελο Νίκα και έχουν έναν γιο. Συνεργάστηκε στη συγγραφή αρκετών βιβλίων και το 1995 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ανατολικός» η συλλογή διηγημάτων της Της άλλης μέρας. Το 1999 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Φιλίστωρ» το μυθιστόρημά της Η πάνινη κούκλα και το 2003 η ποιητική συλλογή Το μπλε της ψυχής.
