Η Μάριαν Φορεστερ είναι το συμβολικό λουλούδι της Παλιάς Αμερικάνικης Δύσης· η προσωποποίηση της χάρης, της ομορφιάς, της ανεπιτήδευτης θηλυκότητας. Η ευφρόσυνη παρουσία της φωτίζει τη ζωή όλων των γύρω της.
Ο άντρας της, ένας από τους πρωτοπόρους στην κατασκευή των σιδηροδρόμων της Δύσης και είκοσι πέντε χρόνια μεγαλύτερος της, είναι ένας «τζέντλεμαν» με όλη τη σημασία της λέξης, ένας από κείνους τους άντρες που ξέρουν να χαρίζουν την ευτυχία. Ο νεαρός Νιλ Χέρμπερτ, ο «έμμεσος» αφηγητής της ιστορίας, ζει μόνιμα κάτω από τον αστερισμό της ακατανίκητης γοητείας της Μάριαν Φορεστερ... ως την ώρα που η θεά -με μια νοσηρή μανία αυτοκαταστροφής- θα γκρεμιστεί από το βάθρο της για να γίνει «μια χαμένη κυρία».
Το "Μια χαμένη κυρία", που θεωρείται ως το καλύτερο έργο της Γουίλα Κάθερ, είναι το εκπληκτικό πορτρέτο μιας ανησυχαστικής καλλονής αλλά και η μαγευτική αναπόληση μιας ευγενικής εποχής που έχει πια χαθεί για πάντα.
Η Γουίλα (Σίλμπερτ) Κάθερ (1873-1947) γεννήθηκε στη Βιρτζίνια, έζησε στη Νεμπράσκα, αποφοίτησε από το εκεί Πανεπιστήμιο το 1895, ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και τη διδασκαλία, και αργότερα, εγκαταλείποντας και τα δύο, αφοσιώθηκε στο γράψιμο. Δημοσίευσε την πρώτη της ποιητική συλλογή "April Twilights" το 1903, τη συλλογή διηγημάτων "The Troll Garden" το 1905, και στη συνέχεια αναμετρήθηκε με το μυθιστόρημα. Πρώτο της έργο, το "Alexandre's Bridge", η ιστορία ενός μηχανικού διχασμένου ανάμεσα στην αγάπη του για τη γυναίκα του και το νεανικό του έρωτα. Με το έργο της "Ο Pioneers!" (1913) ξαναγυρίζει στα λιβάδια της Νεμπράσκα, για να μιλήσει για τις ηρωικές μορφές των ανθρώπων των συνόρων, ενώ με το εξαιρετικό "My Antonia" (1918) αφηγείται τη ζωή ενός κοριτσιού από τη Βοημία και τη δύναμη του πιονιέρου που την στηρίζει μέσα στις δυσκολίες. Στο ίδιο πλαίσιο τοποθετούνται και τα δύο μεταγενέστερα μυθιστορήματά της "One of Ours" (1922) και "A Lost Lady" (1923). Το ενδιαφέρον της για τον καθολικισμό εκδηλώνεται στο έργο της "Death Comes for the Archibishop" (1927) καθώς και στο "Shadows on the Rock" (1931), ένα μυθιστόρημα για το Κεμπέκ του 18ου αιώνα. Εκτός από την "My Mortal Enemy" (1926), σημαντικές είναι και οι νουβέλες της "Lucy Gayheart" (1935) και "Sapphira and the Slave Girl" (1940). Έγραψε ακόμα πολλά διηγήματα που συγκεντρώθηκαν στις συλλογές "Youth and the Bright Medusa", "Obscure Destinies", "The Old Beauty and Others". Η προσήλωση της Κάθερ στον αθώο και θαρραλέο κόσμο των πιονιέρων εκδηλώνεται, πολλές φορές, σαν μίσος προς τον σύγχρονο κόσμο. Εκπρόσωπος της αριστοκρατίας μέσα σε μια εξισωτική κοινωνία, συγγραφέας του αγροτικού κόσμου στην εποχή της βιομηχανικής επανάστασης, συνήγορος του πνεύματος στην καρδιά του υλιστικού πολιτισμού, η Κάθερ αποτελεί μια ιδιαίτερη και άκρως ενδιαφέρουσα περίπτωση για τα αμερικανικά γράμματα.
