"...Έγινε, μετά, μάχη μεγάλη. Ήρθανε οι αντάρτες να πάρουν το πτώμα να το θάψουνε και τους είχαν στήσει ενέδρα οι άλλοι. Κι εκείνο το βράδυ έπιασε φωτιά το μοναστήρι, κανείς δεν ξέρει πώς έγινε, κανείς απ’ το χωριό δεν τόλμαγε να πλησιάσει πριν βραδιάσει, να ψάξει για τους νεκρούς. Όλο το βράδυ καιγόταν το μοναστήρι κι έπειτα έσβησε μόνη της η φωτιά..."
Μια φωτιά που καίει το μοναστήρι, τους άθαφτους νεκρούς, ένα χωριό, μια χώρα ολόκληρη. Μες στα συντρίμμια ένα δεκαεξάχρονο κορίτσι. Η Ανδρομάχη.
Κατοχή και εμφύλιος σ' ένα χωριό της δυτικής Κρήτης. Πρόσωπα συναντιούνται, αγαπιούνται, χωρίζουνε, αναμετριούνται σε θανάσιμες συγκρούσεις και ιστορούν. Τη ζωή τους. Τους νικημένους. Την Ανδρομάχη.
Κι έπειτα τα πρόσωπα τα σκεπάζει η λήθη, καθώς οι μύθοι και οι ανείπωτες ιστορίες γίνονται φλόγα που πυρπολεί τις διαδρομές των απογόνων. Μέχρι που σβήνει κι αυτή και στη μνήμη ξαναγυρνάνε τα πρόσωπα. Με την τραγική ανθρώπινη μορφή τους.
Η Αφροδίτη Κουκουτσάκη γεννήθηκε στα Χανιά το 1950. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και εγκληματολογία στη Ρώμη. Είναι επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχει εκδώσει τα βιβλία: "Εικόνες εγκλήματος" (εισαγωγή, επιμέλεια), (1999), Αθήνα: Πλέθρον, H.-J. Albrecht, A. Koukoutsaki, T. Serassis (επιμ.) (2001) "Images of Crime", Φράιμπουργκ: Max-Planck-Institut, "Χρήση ναρκωτικών, ομοφυλοφιλία. Συμπεριφορές μη συμμύρφωσης μεταξύ ποινικού και ιατρικού ελέγχου", Αθήνα: Κριτική, "Εικόνες Φυλακές" (εισαγωγή, επιμέλεια), 2006, Αθήνα: Πατάκης. Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους.
