Στο βιβλίο αυτό, στο κέντρο των γεγονότων του εμφυλίου έχει τεθεί το «περιστατικό» της Νεράιδας στις 31 Οκτωβρίου 1943. Δεν υποστηρίζεται ότι αυτό ήταν το σημαντικότερο, αλλά ότι υπήρξε το πιο αμφιλεγόμενο περιστατικό αυτού του εμφυλίου, στο οποίο γίνεται εδώ προσπάθεια να ριχτεί κάποιο φως.
Ο εμφύλιος άρχισε να προετοιμάζεται αμέσως μετά την επιστροφή στο βουνό τών στο Κάιρο... ομονοούντων στο θέμα της μη επιστροφής του βασιλιά πριν από το δημοψήφισμα.
Ποια υπήρξε η αιτία ή ποιες οι αιτίες του κατοχικού εμφυλίου;
Γιατί, αφού ομονοούσαν όλες οι αντάρτικες ομάδες στο κρίσιμο θέμα του βασιλιά (καθώς και οι ηγεσίες των παλαιών κομμάτων), αποφασίστηκε η εξόντωση του Ζέρβα;
Στο βιβλίο επιχειρείται η απάντηση σ' αυτό το κρίσιμο ερώτημα.
Ο συγγραφέας είναι δικηγόρος. Γεννήθηκε στην Ιστιαία της Εύβοιας, όπου τέλειωσε και το Γυμνάσιο. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και είχε την τύχη ν' αγαπήσει το αντικείμενο των σπουδών του. Κατά τον Γεώργιο Μαριδάκη «ηράσθη εμμανώς (!) των νομικών εννοιών».
Αυτός όμως ο "έρως" απορρόφησε από τα νεανικά του χρόνια όλη την πνευματική του ενασχόληση μέσα στη δουλειά του ως δικηγόρου και σε δεκάδες άρθρα και σχόλια σε νομικά περιοδικά, μερικά των οποίων έδωσαν την ώθηση "στροφής" στη θεωρία και τη νομολογία.
Έτυχε όμως επίσης από τα νεανικά του χρόνια (άλλη τύχη αυτή!) μέσα από μικρή ομάδα του Δικηγορικού Συλλόγου να εθισθεί και ν' αγαπήσει την ορειβασία.
Ανεβαίνοντας στα βουνά της βόρειας Πίνδου παρακινήθηκε να μελετήσει τη "μάχη της Πίνδου" του 1940 και στη συνέχεια, στα βουνά της νότιας Πίνδου - Τζουμέρκα, τα περιστατικά του κατοχικού εμφυλίου.
Δεν είχε σκοπό μέχρι τώρα να γράψει είτε για τη μάχη της Πίνδου είτε για τον εμφύλιο. Απλά τον γοήτευε ο συνδυασμός της γνώσεως των ιστορικών γεγονότων με το φυσικό χώρο (και μάλιστα τόσο όμορφο των δικών μας βουνών) μέσα στον οποίο εξελίχθηκαν. Νιώθει έτσι κανένας ότι αναβιώνουν κείνη τη στιγμή και ζωντανεύουν μπροστά του οι ήρωες των γεγονότων και τα ίδια τα γεγονότα.
Μένει το ερώτημα: Γιατί, τότε, γράφτηκε το βιβλίο "Μικρογραφία του κατοχικού εμφυλίου"; Ο συγγραφέας αφήνει την απάντηση στη "διαίσθηση" και κρίση του αναγνώστη που θα μπορούσαν να προκύψουν μέσα από τις γραμμές του κειμένου.
