[...] Όσα έφτιαξε με τα χέρια του λογαριάζονταν ακατόρθωτα μέχρι αυτόν και μάλλον παραμένουν ακατάληπτα ως τις μέρες μας. Ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του μαρμαρογλύπτη· κι όμως αυτός ήταν ο αρχιτέκτονας του Αγίου Πέτρου της Ρώμης. Και όσα ζωγράφισε στην οροφή και τον τοίχο της Καπέλα Σιξτίνα έχουν σφραγίσει τον δυτικό πολιτισμό. Έφτιαξε έναν απόλυτα προσωπικό, τρομακτικό κόσμο και τον προσάρμοσε στο τραγικό σχήμα ύβρις-κάθαρση. Υπό την έννοια αυτή, ολόκληρο το έργο του είναι η μεγάλη τραγωδία του αναγεννημένου ανθρώπου. [...]
