Ο θάνατος αποτελεί ίσως το μοναδικό φυσικό γεγονός το οποίο αντιμετωπίζεται με τόση σφοδρότητα και άρνηση. Το να μιλούμε για τη διαχείριση του θανάτου αποτελεί μια απόπειρα αντικειμενοποίησης της ανυπαρξίας, έναν τρόπο εξορκισμού του μέσα από τελετουργίες, κατασκευές, λόγους και εικόνες. Η μελέτη αυτή επιχειρεί να ερευνήσει την αντίληψη για το θάνατο, την κατασκευή ενός φαντασιακού κόσμου μέσα από τον οποίο οι νεκροί έχουν πρόσβαση στην ύπαρξη σύμφωνα με την επιθυμία των ζωντανών.
