Ο θάνατος αποτελεί ίσως το μοναδικό φυσικό γεγονός το οποίο αντιμετωπίζεται με τόση σφοδρότητα και άρνηση. Το να μιλούμε για τη διαχείριση του θανάτου αποτελεί μια απόπειρα αντικειμενοποίησης της ανυπαρξίας, έναν τρόπο εξορκισμού του μέσα από τελετουργίες, κατασκευές, λόγους και εικόνες. Η μελέτη αυτή επιχειρεί να ερευνήσει την αντίληψη για το θάνατο, την κατασκευή ενός φαντασιακού κόσμου μέσα από τον οποίο οι νεκροί έχουν πρόσβαση στην ύπαρξη σύμφωνα με την επιθυμία των ζωντανών.
Η Μαρία Κουμαριανού γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Γαλλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και του τμήματος Μετάφρασης-Ερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Μετεκπαιδεύτηκε στη Γαλλία στα Πανεπιστήμια της Λυών και του Στρασβούργου (DEA Γραμμάτων και Τεχνών) και παρακολούθησε το μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών του τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και του τμήματος Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Είναι διδάκτωρ κοινωνιολογίας της λογοτεχνίας από το Πανεπιστήμιο Lyon II, και πρόσφατα αναγορεύτηκε διδάκτωρ του τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου.
Είναι συγγραφέας τριών μονογραφιών για τη γαλλόφωνη αφρικανική λογοτεχνία και πολλών μελετών για την ανθρωπολογία του χώρου και τη μεθοδολογία της μετάφρασης. Έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, στο τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, στο τμήμα Ξένων Γλωσσών και Φιλολογίας. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται σε τρεις τομείς: (διαχείριση μνήμης, ανάπτυξη), θεωρία της μετάφρασης και σχέση εθνολογίας και λογοτεχνίας.
