Επιδιώκουμε διάφορες ωφέλειες και για τον λόγο αυτό αναπτύσσουμε περισσότερες δραστηριότητες και σχέσεις. Οι επιδιώξεις μας αυτές συναντούν πολλές φορές εμπόδια, αφού όσοι εμπλέκονται στις δραστηριότητες και στις σχέσεις μας επιδιώκουν τις δικές τους ωφέλειες, που πιστεύουν ότι ικανοποιούνται εις βάρος των δικών μας.
Για να αντιμετωπίσουμε τα εμπόδια αυτά, διαπραγματευόμαστε, χρησιμοποιώντας περιορισμένα μέσα, όπως χρήμα, χρόνο, πιέσεις, επιχειρήματα, δικαιολογίες, ανταλλάγματα, γνώσεις.
Αυτό σημαίνει ότι, για να αποκτήσουμε τις διάφορες ωφέλειές μας, δεν αρκεί να γνωρίζουμε πώς θα αποκτήσουμε τη μέγιστη ωφέλεια από τη μία σχέση μας, αλλά πώς θα κατανείμουμε τα περιορισμένα μέσα μας, με τέτοιον τρόπο ώστε να εξασφαλίσουμε τη συνολικά μεγαλύτερη ωφέλεια από όλες τις παράλληλες σχέσεις μας. Αυτό είναι απαραίτητο, αφού η απόκτηση της μέγιστης ωφέλειας από τη μία σχέση μας θέτει σε κίνδυνο τις ωφέλειες από όλες τις υπόλοιπες σχέσεις μας, λόγω των περιορισμένων μέσων μας.
Στην προσπάθειά μας να ισορροπήσουμε τις περιορισμένες δυνάμεις μας για να πετύχουμε τη συνολικά μεγαλύτερη ωφέλεια από όλες τις σχέσεις μας, ο καθένας μας είναι "Μόνος εναντίον όλων".
Ο Ανδρέας Νικολόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στην ΑΣΟΕΕ, στην Τυβίγγη και στο Βερολίνο, όπου απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα το 1980. Από το 1982 διδάσκει στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο οποίο είναι σήμερα καθηγητής στη διοικητική των επιχειρήσεων. Από το 1992 είναι μεσολαβητής-διαιτητής στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας. Διδάσκει διαπραγματεύσεις και βιομηχανικές σχέσεις σε οκτώ μεταπτυχιακά προγράμματα πλήρους και μερικής φοίτησης. Για τα αντικείμενα αυτά έχει δημοσιεύσει στην Ελλάδα, στη Γερμανία, στην Αγγλία και στην Αμερική. Είναι διευθυντής του μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών για στελέχη στη Διοίκηση Υπηρεσιών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1990 του απονεμήθηκε το βραβείο Erasmus για την ανάπτυξη των δράσεων διαπανεπιστημιακής συνεργασίας.
Μη Διαθέσιμο
