Πώς η Wall Street βαφτίστηκε κομμουνιστική /Τράπουλα και μυαλό, τα φοβερά εργαλεία του μοντάζ / Εν αρχή η αρχή, το μέσον και η τελευτή / Η ταυτότητα του Δημήτρη, τα κυπαρίσσια και το πολυβόλο / Το κέντρο της Αθήνας ξαναχτίζεται εν ριπή οφθαλμού / Τηλεπάθεια: Ξενάγηση στη Γιάφα από ένα μπαλκόνι του Μόντε Κάρλο / Το κλειδί που πέφτει στο Αιγαίο από το αεροπλάνο της Ελ Αλ / Robbie Mathews: "Το σινεμά δεν είναι φωτοκόπια, είναι θρησκεία" / Κατάσχω τις ταινίες της Λένι Ρίφενσταλ ως λεία πολέμου / Στον κινηματογράφο έχουμε γυμνό και γυμνό / Ιδού οι μυστικοί κώδικες των εικόνων / Ιδού ένα ποίημα που χορεύεται / Ταϊτή: η χορωδία της ενορίας μπροστά στην πυρηνική βόμβα που σκάει / Τι βλέπει ο ασθενής όταν η μικροκάμερα διέρχεται το σώμα του; Βλέπει όλες τις αχώνευτες ταινίες που έχει ακόμα στο στομάχι του / Διαλέξτε: τη Μελίνα της "Στέλλας" ή τη Μελίνα του "Ποτέ την Κυριακή" / Σαμπλόν εδώ Σαμπλόν εκεί, ο Σαμπλόν γλίτωσε την επιστράτευση / 1939: Πώς μ' ένα "cut" η Γραμμή Μαζινό πλησιάζει τη Γραμμή Ζίγκφριντ / Η Μανιάτισσα που "ντύνει" την ελιά με πέτρες για να μην κρυώσει / Ο Άμλετ παρακολουθεί το βραδινό δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ!
Έχω ετοιμάσει και έχω χρησιμοποιήσει αρκετά στα νιάτα μου (δηλαδή όταν ήμουν μόνο 75 χρόνων) ένα master-class για τον "αθέατο σκηνοθέτη". Βασίζεται στη θεωρία ότι ο σκηνοθέτης δεν πρέπει να φαίνεται στο έργο του γιατί τότε παρακολουθείς τον σκηνοθέτη και όχι το έργο. Υποστηρίζει πως σ' ένα έργο δεν πρέπει να φαίνονται οι "ραφές". Γιατί όλες οι τέχνες βασίζονται στο μοντάζ. Όχι μόνο ο κινηματογράφος. Μια κολόνα του Παρθενώνα είναι κομμάτια μάρμαρο το ένα πάνω στο άλλο. Αλλά δεν βλέπουμε κομμάτια. Βλέπουμε κολόνα. Ακόμα καλύτερα, βλέπουμε ναό!
Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε όσους συνθέτουν, ανασυνθέτουν και καταβροχθίζουν τον δημιουργικό κινηματογράφο. Δεν απευθύνει υποθήκες, αλλά εμπειρίες που να αφήνουν ποιητικά κατάλοιπα. Ανάλογες εμπειρίες θα βρει κανείς σ' όλους τους παλαίμαχους επαγγελματίες κινηματογραφιστές. Όσο για τους μοντέρ, θα τους βοηθήσει ίσως να τετραγωνίζουν ενίοτε τους κύκλους των σκηνοθετών!
Ο Ροβήρος Μανθούλης σπούδασε αρχικά Πολιτικές Επιστήμες στην Πάντειο, έπειτα Κινηματογράφο και Θέατρο στο Πανεπιστήμιο Σύρακιουζ της Νέας Υόρκης. Στα μέσα της δεκαετίας του 1950 συνεργά-στηκε με το ΕΪΡ στη μετάφραση και τη διασκευή έργων του αμερικάνικου δραματολογίου για το "Θέατρο της Τετάρτης". Από το 1956 και για μια δεκαετία περίπου ήταν καθηγητής και Διευθυντής Σπουδών στις Σχολές Κινηματογράφου Ιωαννίδη και Σταυράκου. Το 1957 προσελήφθη στο Υπουργείο Τύπου με σκοπό την οργάνωση Τμήματος Ντοκιμαντέρ. Το 1958 με πρωτοβουλία του ίδρυσε μαζί με τους Ηρακλή Παπαδάκη, Ρούσο Κούνδουρο, Φώτη Μεσθεναίο, Γιάννη Μπακογιαννόπουλο την Ομάδα των 5, ένα κίνημα του δημιουργικού ντοκιμαντέρ στον ελληνικό χώρο. Τον ίδιο χρόνο ανέβασε το θεατρικό έργο του Ουίλιαμ Σαρόγιαν "Η καρδιά μου εκεί πάνω στα ψηλά" στο Θέατρο Αθηνών και στο Φεστιβάλ της Λευκάδας. Συνεργάστηκε με το περιοδικό "Κινηματογράφος - Θέατρο", που διηύθυνε ο Γιάννης Μπακογιαννόπουλος. Δραστηριοποιήθηκε για την ανάπτυξη των κινηματογραφικών λεσχών στην Ελλάδα. Ως Γενικός Διευθυντής Προγράμματος της Ελληνικής Τηλεόρασης ανέλαβε τη μετατροπή του σε ΕΡΤ (1975) και της ΥΕΝΕΔ σε ΕΡΤ2 (1982). Έχει σκηνοθετήσει τις βραβευμένες ταινίες "Πρόσωπο με Πρόσωπο", "Ψηλά το χέρια", "Χίτλερ", "Μπλουζ με σφιγμένο δόντια", 'Ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος" και την ελληνογαλλική συμπαραγωγή "Lilly' s Story" (Φεστιβάλ Βενετίας). Η πρώτη του συνεργασία με τη Γαλλική Τηλεόραση ήταν ως διευθυντής και βασικός σκηνοθέτης της σειράς ντοκιμαντέρ με τίτλο "Στην αφίσα του κόσμου", η οποία το 1969 βραβεύτηκε από την Ένωση των Γάλλων Κριτικών ως Η Καλύτερη Εκπομπή της Γαλλικής Τηλεόρασης. Για την Ευρωπαϊκή Τηλεόραση έχει γυρίσει 90 κοινωνιολογικά ντοκιμαντέρ, ταινίες μεγάλου μήκους, μιούζικαλ και την τηλεοπτική διασκευή των "Ακυβέρνητων πολιτειών" του Στρατή Τσίρκα, που είχε 50 αναμεταδόσεις από τη Γαλλική Τηλεόραση. Υπήρξε πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας στο Παρίσι (1991 -2001 ).Έχει τιμηθεί για το σύνολο του έργου του στη Γαλλία με το Μετάλλιο της Πόλεως των Παρισίων. Έχει μεταφράσει στα γαλλικά τον "Κύκλωπα" του Ευριπίδη και τα έργα του Ιάκωβου Καμπανέλλη "Αυτός και το παντελόνι του", Οδυσσέα γύρισε σπίτι" για την Ελληνική Τριλογία: Ulysse, trios fois Ulysse (με συνεργασία, στους γαλλικούς διάλογους, της Ρεζίν Ασίλ-Φουλντ και της Εβλίν Γκιουιμαρά). Την "Τριλογία" σκηνοθέτησε και παρουσίασε στο Θέατρο La Main d' Or στο Παρίσι. Επίσης μετέφρασε στα γαλλικά (με τη συνδρομή της ηθοποιού Εβλίν Γκιουιμαρά) και σκηνοθέτησε για το Φεστιβάλ της Αβινιόν την "Κοινή λογική" του Γιώργου Μανιώτη.
Μη Διαθέσιμο
