Είναι Σάββατο απόβραδο και κάθομαι μελαγχολικός στο σαλόνι με μια ποιητική συλλογή στο χέρι. Όχι, μη νομίσετε πως ασχολούμαι με την ποίηση, απλώς τώρα έτυχε. Οι κόρες μου ασχολούνται και με διαολίζουν, όταν διαφωνούν παθιασμένα σχολιάζοντας ποιήματα. "Αφήστε", τους φωνάζω, "τι θέλει να πει ο ποιητής. Άλλες σκοτούρες έχουμε". Εκείνες τότε συμμαχούν εναντίον μου: "Μπαμπά, είσαι άσχετος". Ναι, άσχετος, ξε-άσχετος, εγώ όμως μοχθώ για το ψωμάκι μας. Εμείς οι άσχετοι μοχθούμε σε καράβια, χωράφια, εργοστάσια, σφίγγουμε βίδες, μουντζουρωνόμαστε, κρεμασμένοι σε σκαλωσιές χτίζουμε σπίτια, γέφυρες, οδηγάμε νταλίκες στα χιόνια, παθαίνουμε ατυχήματα. Έτσι δεν είναι; Κι όχι ότι όλοι εμείς έχουμε τίποτα ενάντια στην ποίηση, σκοτούρες έχουμε. Αυτό θέλω να πω.
Ο Κ. Θλιμμένος γεννήθηκε το 1947 στον Πειραιά και σπούδασε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1985 και το 1986 το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος ανέβασε το θεατρικό του έργο "Τα ξαδέλφια". Το 2001 από τις εκδόσεις ύψιλον/β/βλία εκδόθηκαν έντεκα πεζογραφήματα του με τον τίτλο "Η γιαγιά μου τα Βαλκάνια". Άλλα κείμενά του έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και εφημερίδες. Η παρούσα συλλογή περιλαμβάνει δέκα πεζογραφήματα.
