Στην εποχή μας, η εκπαίδευση πραγματοποιείται μέσω ποικίλων τυπικών και άτυπων προσεγγίσεων και επιφυλάσσει νέους ρόλους τόσο για το δάσκαλο όσο και για το μαθητή. Το σχολείο σήμερα δεν μπορεί να νοηθεί ως ο μοναδικός χώρος μάθησης. Οι σύγχρονες κοινωνικοεποικοδομητικές και κοινωνικοπολιτισμικές απόψεις για τη μάθηση και οι αλλαγές σε τεχνολογικό και κοινωνικό επίπεδο οδηγούν στη αναθεώρηση των παιδαγωγικών απόψεων, του περιεχομένου και της διαδικασίας προσέγγισης της μάθησης. Όλες οι σύγχρονες απόψεις για την εκπαίδευση των μαθητών όπως αυτές αναφέρονται στις διακηρύξεις διεθνών οργανισμών προωθούν το άνοιγμα του σχολείου στην κοινωνία και υποστηρίζουν άτυπες μορφές εκπαίδευσης, όπως η μουσειακή εκπαίδευση. [...]
