Η Αλεξάνδρα Δέλτα - Παπαδοπούλου, τρίτη κόρη της Πηνελόπης και του Στεφάνου Δέλτα, έγραψε -σε νεαρή ακόμη ηλικία και σε ωραία δημοτική γλώσσα- το πρώτο μέρος των "Μύθων και θρύλων", το οποίο εκδόθηκε το 1919. Το δεύτερο μέρος το έγραψε όταν είχε πλέον δικά της παιδιά, εκδόθηκε δε για πρώτη φορά το 1955.
Ο Αλέξανδρος Δελμούζος, πρωτοπόρος δημοτικιστής και δάσκαλος της Αλεξάνδρας, έγραψε με αφορμή την κυκλοφορία της δεύτερης αυτής σειράς: "Όπως στο πρώτο βιβλίο της, έτσι και στο δεύτερο έχει διαλέξει από την πλούσια μυθολογική παράδοσή μας όσες ιστορίες θα μπορούσαν κατά τη γνώμη της να δώσουν στα παιδιά μια παραστατική εικόνα του αρχαίου μυθικού κόσμου συνυφασμένη με βασικές για τη ζωή αντιλήψεις του ελληνικού λαού. (...) Τα βιβλία της κ. Π. δε ζητούν να γίνουν παιδιά με υποκοριστικά και ζαχαρένια λόγια, με μέσα δηλαδή που πρώτα απ' όλα το ίδιο το παιδί νιώθει την ψευτιά τους. Είναι από τα ελάχιστα πολύτιμα πρωτότυπα βιβλία της παιδικής μας βιβλιοθήκης, που με τρόπο απλό και φυσικό μιλούν άμεσα στην ψυχή του παιδιού και το συγκινούν αληθινά." [...]
Η Αλεξάνδρα Δέλτα - Παπαδοπούλου γεννήθηκε το 1900 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ήταν η τρίτη κόρη του Στεφάνου και της Πηνελόπης Δέλτα. Η Αλεξάνδρα συνάντησε, μέσα από τον οικογενειακό της κύκλο, τους πρωτοπόρους δημοτικιστές συγγραφείς και δασκάλους της εποχής, αλλά και τους πολιτικούς πρωταγωνιστές των ταραγμένων χρόνων του Διχασμού. Το 1927 παντρεύτηκε τον κτηματία Αντώνη Παπαδόπουλο, γιο της "Μάνας του στρατιώτη" Άννας Μελά - Παπαδοπούλου, της αδελφής του Παύλου Μελά. Απέκτησε δυο παιδιά και έζησε στην Εύβοια. Η Αλεξάνδρα Δέλτα - Παπαδοπούλου υπήρξε, μεταξύ άλλων, πρόεδρος της Σχολής Κοινωνικής Εργασίας της Χ.Ε.Ν. και του Κολλεγίου Αθηνών, του οποίου συνιδρυτής ήταν ο πατέρας της. Δώρισε στο Μουσείο Μπενάκη το πατρικό της σπίτι στην Κηφισιά, στο οποίο στεγάζεται σήμερα το Ιστορικό Αρχείο του Μουσείου Μπενάκη. Δώρισε επίσης στους εργαζόμενους το μεγαλύτερο μέρος του ελαιώνα του συζύγου της στις Ροβιές της Εύβοιας. Πέθανε το 1988.
