Η πόλη αντιμετωπίζει σήμερα μια βαθιά κρίση. Ίσως την μεγαλύτερη στην ιστορία της. Κλιματική αλλαγή, οικονομική και κοινωνική κρίση, τρομοκρατικές απειλές και νέες πανδημίες. Σε όλα αυτά έχουμε σήμερα και έναν πόλεμο στην Ευρώπη ενώ θεωρούσαμε ότι η πολεμική απειλή στην ήπειρό μας δεν υπάρχει πια. Έτσι, έρχεται πάλι στο προσκήνιο μια παλιά εχθρότητα για την αστικοποίηση. Οι μεγάλες πόλεις χρεώνονται όλα τα κακά, όλες τις αδυναμίες, τις παθογένειες και τα αδιέξοδα κοινωνικών ομάδων και ατόμων, παρόλο που ιστορικά όλοι αποδεχόμαστε ότι οι πόλεις και ιδιαίτερα οι ευρωπαϊκές πόλεις ταυτίζονται με τη δημιουργικότητα και την ανθεκτικότητα.
Ο Guy Burgel, υπερασπίζεται και αναδεικνύει τις επιτυχίες και τις προκλήσεις της πόλης. Αναπτύσσει τις σκέψεις του με στόχο να αποκαταστήσει τα γεγονότα, να ανατρέψει τις λαθεμένες προσεγγίσεις, να υπερασπιστεί τον τρόπο ζωής στις μεγαλουπόλεις. Απαντά με πειστικό τρόπο σε όσους αμφισβητούν τον αστικό τρόπο ζωής. Προτείνει λύσεις για να επιστρέψουν οι πολίτες στις πόλεις, για να αποκτήσει η πόλη την αξία που της ταιριάζει.
Ο Guy Burgel είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Paris X - Nanterre, όπου έχει ιδρύσει το Εργαστήριο Αστικής Γεωγραφίας και έχει θεμελιώσει τη συλλογή συγκριτικών μελετών Villes en Parallele (Παράλληλες πόλεις, έως τώρα 40 τεύχη). Είναι συγγραφέας περίπου είκοσι βιβλίων (τα πιο πρόσφατα: "La revanche des villes", Hachette 2006· "Universite, une misere francaise", Hachette 2006 και Dossier Paris, Perrin 2008). Από την αρχή της σταδιοδρομίας του ασχολήθηκε με την Ελλάδα ("Αθήνα, η ανάπτυξη μιας μεσογειακής πρωτεύουσας", Εξάντας 1978· "Η νεοελληνική πόλη", Εξάντας 1989· "Η Ελλάδα μπροστά στην τρίτη χιλιετία", Πάντειο Πανεπιστήμιο 2001). Η συμμετοχή του στο συλλογικό έργο "Histoire de l' Europe urbaine" (Seuil, 2003) αποτελεί σημαντική συνεισφορά για την κατανόηση των πενήντα τελευταίων ετών που άλλαξαν το πρόσωπο των πόλεων της ευρωπαϊκής ηπείρου: δημογραφική αύξηση, περιφερειακή ανάπτυξη, αρχιτεκτονική ανάπτυξη, αρχιτεκτονικοί νεωτερισμοί, τέλος της εκβιομηχάνισης, παγκοσμιοποίηση και αύξηση των κοινωνικών και πολιτικών κινδύνων.
