Στο βιβλίο αυτό αναφέρονται αναλυτικά τα δομικά στοιχεία της οικογένειας του τοξικοεξαρτημένου ανηλίκου, οι ταυτοποιήσεις -μιμητικές διαδικασίες που αναπτύσσονται στο εσωτερικό της οικογένειας του, ο ρόλος που διαδραματίζει η μητρική υπερπροστασία, οι διαγενεολογικές συμμαχίες, η εξουσιαστική στάση του πατέρα, καθώς και οι παραβάσεις και τα αδικήματα στο φαινόμενο της τοξικοεξάρτησης των ανηλίκων.
Επίσης, γίνεται λόγος για το ρόλο που διαδραματίζει το φαινόμενο της οικογενειακής δυσλειτουργίας στην τοξικοεξάρτηση των ανηλίκων, ενώ θίγονται τα ζητήματα της μη -πλήρους από άποψη δομής οικογένειας (broken home) και της μη- πλήρους από άποψη λειτουργίας οικογένειας. Επιπρόσθετα, σε ένα επόμενο βήμα συζητούνται οι διαφοροποιήσεις που έχει υποστεί ο θεσμός της οικογένειας και οι επιπτώσεις του στην τοξικοεξάρτηση των ανηλίκων, ο ρόλος της τοξικοεξαρτημένης μητέρας κατά την περίοδο της κύησης και της προσχολικής ηλικίας, καθώς και οι συνέπειες που προκύπτουν μέσα από αυτόν.
Θίγονται, επίσης, ζητήματα όπως η γονεική τοξικοεξάρτηση ως αιτιολογικός παράγοντας της τοξικοεξάρτησης των ανηλίκων γενικότερα, το πώς η οικογένεια μπορεί "να συντηρεί" το πρόβλημα της χρήσης ναρκωτικών ουσιών στους ανηλίκους για να καλύψει δικές της αδυναμίες ή το πώς ο χρήστης αναλαμβάνει να λειτουργήσει ως «παράγοντας συνοχής» της οικογένειας με την υιοθέτηση μιας αρνητικής συμπεριφοράς, η οποία επικεντρώνει την προσοχή των μελών της οικογένειας σ' αυτήν και κατ' επέκταση, τους αποτρέπει από την αντιμετώπιση άλλων οικογενειακών προβλημάτων. Τέλος, αναλύεται ο ρόλος που διαδραματίζει η οικογένεια όχι μόνον ως παράγοντας ανάπτυξης και διατήρησης του προβλήματος της τοξικοεξάρτησης στους ανηλίκους, αλλά και ως παράγοντας αντιμετώπισής του.
Απαντώντας στα παραπάνω καίρια ερωτήματα, μέσω του βιβλίου αυτού επιχειρείται ο εμπλουτισμός των γνώσεων μας αναφορικά με τη φύση του φαινομένου της χρήσης ή και της κατάχρησης νομίμων ή και παρανόμων ψυχοδραστικών ουσιών από τους ανηλίκους, η διευκρίνιση και ανάδειξη του ρόλου που διαδραματίζει ο θεσμός της οικογένειας στην ανάπτυξη και διατήρηση του και κατ' επέκταση, επιτυγχάνεται η συμβολή του στην ορθότερη πρόληψη και αντιμετώπισή του.
Ο Αναστάσιος Γ. Ρούσσης είναι Κοινωνιολόγος, Διδάκτορας του Τμήματος Κοινωνιολογίας (Τομέας Εγκληματολογίας) του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου Εγκληματολογικών Σπουδών του Τμήματος Κοινωνιολογίας (Τομέας Εγκληματολογίας) Παντείου Πανεπιστημίου και μεταπτυχιακού τίτλου του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (Β΄ Ευρωπαϊκής Έδρας Jean Monnet) του Τμήματος Πολιτικών και Διεθνών Σπουδών του ιδίου Πανεπιστημίου.
Είναι μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων, καθώς και του Συλλόγου Ελλήνων Εγκληματολόγων. Έχει παρακολουθήσει και συμμετάσχει ως εισηγητής σε πλήθος κοινωνιολογικών και εγκληματολογικά σεμιναρίων και συνεδρίων.
Συμμετέχει ως αρθρογράφος σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά, όπως Παιδαγωγικό Βήμα Αιγαίου, Το Βήμα των Κοινωνικών Επιστημών, Ποινική Δικαιοσύνη - Νομοθεσία και Νομολογία - Θεωρία και Πράξη, Κοινωνική Εργασία, Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών - Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, Δελτίο Εκπαιδευτικής Αρθρογραφίας - Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Ευρωπαϊκή ΄Έκφραση, Προσανατολισμοί, Ελληνική Βιβλιογραφία για τα Ναρκωτικά και το Αλκοόλ - Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής, Πρόσωπο, Κοχλίας, Media & Έγκλημα, Στρατιωτική Επιθεώρηση, Γονείς ακούστε μας !-Το περιοδικό των εφήβων του ΚΕΝΘΕΑ, καθώς και στον ημερήσιο τοπικό και αθηναϊκό Τύπο. Επίσης, έχει συμμετάσχει κατά καιρούς σε πλήθος τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών κοινωνιολογικού και εγκληματολογικού περιεχομένου ως ειδικός επιστήμων.
Έχει συγγράψει τα βιβλία "Η Ρύπανση του Περιβάλλοντος ως ιστορικό αποτέλεσμα του Ανταγωνισμού" (2002), εκδ. Ψύχαλου, "Ναρκωτικά και Ανήλικοι. Χρήση και κατάχρηση ψυχοτρόπων ουσιών από μαθητές Μέσης Εκπαίδευσης. Η περίπτωση της νήσου Λέσβου" (2005), Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, "Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και σύγχρονα προβλήματα" (2006), εκδ. Αντ. Ν. Σάκκουλα, "Ναρκωτικά και Ανήλικοι. Ο ρόλος της Οικογένειας" (2007), εκδ. Γρηγόρη, καθώς και δεκάδες άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σχετικά με τις όψεις του φαινομένου της χρήσης νομίμων και παρανόμων ψυχοδραστικών ουσιών από τους ανηλίκους, του κοινωνικού ελέγχου τους και της παρεκκλίνουσας συμπεριφοράς των νέων γενικότερα.
Από το 2003 εργάζεται ως στέλεχος πρόληψης του Οργανισμού Κατά Των Ναρκωτικών (Ο.ΚΑ.ΝΑ.) στο Κέντρο Πρόληψης του Νομού Λέσβου, ενώ από το 2004 ασχολείται επαγγελματικά με την Οικογενειακή Συμβουλευτική.
