Τα ευαγγέλια από την πρώτη στιγμή ξαφνιάζουν με την ιδιαίτερη αφηγηματική τους μορφή. Αν και αφήνουν μεγάλες ζώνες της βιογραφίας του Ιησού στη σκιά, φέρνουν ταυτόχρονα στο φως αρκετές λεπτομέρειες από την καθημερινή του ζωή και παρουσιάζουν την ίδια την Διδασκαλία του πολύ συχνά με αλληγορικό τρόπο.
Το πελώριο ενδιαφέρον που έχει η μέθοδος εργασίας που χρησιμοποιεί ο Ομράαμ Μικαέλ Αϊβανώφ είναι το ότι θεωρεί αυτά τα σύντομα κείμενα, είτε αληθινά, είτε συμβολικά, να είναι εξίσου περιγραφή γεγονότων όσο και ψυχολογικών καταστάσεων. Οι δέκα παρθένες που είχαν προσκληθεί στο γάμο του Νυμφίου, ο πλούσιος γαιοκτήμονας που ζητάει από τον οικονόμου του λογαριασμό για τη διαχείριση του πλούτου του, ο ιδιοκτήτης που πηγαίνει να προσλάβει εργάτες για το κτήμα του, οι τρομοκρατημένοι από την καταιγίδα μαθητές που ξυπνούν τον Ιησού ο οποίος είχε αποκοιμηθεί μέσα στη βάρκα, αλλά και η ερώτηση που απευθύνεται στον Ιησού για το αν πρέπει να αποδίδεται φόρος στον Καίσαρα... όλα αυτά απογυμνώνονται από τον περιστασιακό, γραφικό και εικονογραφικό τους χαρακτήρα, άρα εξωτερικό και επομένως περιορισμένο, για να εμφανιστούν στην ουσία τους, ως διαρκείς αλήθειες της εσωτερικής μας ζωής στους κόλπους της οποίας συναντώνται και συμφιλιώνονται οι ανταγωνιστικές δυνάμεις του πνευματικού και του υλικού κόσμου.
Ο Δάσκαλος Omraam Mikhael Aivanhov γεννήθηκε στη Βουλγαρία το 1900. Ήρθε στη Γαλλία το 1937 όπου και έζησε μέχρι το Δεκέμβρη του 1986. Αυτό που εντυπωσιάζει περισσότερο στη διδασκαλία του είναι η πολλαπλότητα των απόψεων κάτω από τις οποίες παρουσιάζεται αυτό το μοναδικό θέμα: "Ο άνθρωπος και η τελειοποίησή του".
Όποιο και να 'ναι το θέμα που αγγίζει, είναι αναπόσπαστα συνδεμένο με τις λειτουργίες του ανθρώπου, με το τι πρέπει να κάνει για να καταλάβει καλύτερα τον εαυτό του και να έχει μια καλύτερη συμπεριφορά στη ζωή του και αν ο λόγος του Δασκάλου έχει τέτοια δύναμη είναι γιατί ο ίδιος είναι η πιο ζωντανή απεικόνιση της Διδασκαλίας του.
