Το παρόν βιβλίο έχει στόχο να φέρει πιο κοντά τον αναγνώστη την ελληνική λογοτεχνική παράδοση, από τα χρόνια της Επτανησιακής Σχολής και ύστερα. Προς την κατεύθυνση αυτή, έχουν επιλεγεί-επιτυχώς ελπίζουμε-κάποιοι βασικοί εκπρόσωποι των λογοτεχνικών ρευμάτων και τάσεων, τα οποία ήλθαν στον ελληνικό χώρο από τη δυτική κουλτούρα. Βέβαια, γίνεται εκτενής αναφορά στο έργο κάποιων μεγάλων ποιητών που με την προσφορά τους στην τέχνη του λόγου ουσιαστικά διαμόρφωσαν τα όρια της λογοτεχνικής παράδοσης στην Ελλάδα· έτσι δικαιολογούνται τα εκτενή σχόλια σχετικά με τους Κάλβο, Σολωμό, Παλαμά, Καβάφη, Σεφέρη, Ελύτη και Ρίτσο. Σαφώς, το βιβλίο στοχεύει στην ανάδειξη και άλλων ποιητών, των οποίων όμως το έργο υστερεί τόσο σε ποιότητα όσο και σε ακτινοβολία.
Ο Πέτρος Λυγίζος γεννήθηκε το 1966 στην Αθήνα και η καταγωγή του είναι από την Ικαρία. Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και για δύο χρόνια φοίτησε στη Θεολογική Σχολή της Αθήνας χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Έχει εμφανιστεί στα γράμματα με ποιητικές συλλογές (Συναστρίες Αγάπης, Αστυπάλαια, τα Ματωμένα Ρόδα) και δημοσιεύσεις σε λογοτεχνικά περιοδικά. Πηγή έμπνευσής του είναι ο άνθρωπος· ειδικότερα οι μύχιες σκέψεις του ή οι φαντασιώσεις που πηγάζουν από το υποσυνείδητο. Σήμερα υπηρετεί στη Μέση Εκπαίδευση.
