Εδώ για πρώτη φορά στην ελληνική βιβλιογραφία ο Γουνελάς εξετάζει τον σημαντικό ρόλο των Νεοζηλανδών στη βρετανική περιπλοκή κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο στην Ελλάδα. Συμμετείχαν όχι μόνο στην άμυνα των Συμμάχων, αλλά και ως μέλη της SOE που πρωταγωνίστησαν στις ανατινάξεις στον Γοργοπόταμο και στον Ασωπό και σταδιακά εξελίχτηκαν σε κύριους παίκτες στην ιδεολογική αναταραχή κατά τον απελευθερωτικό αγώνα. Νεοζηλανδοί αξιωματικοί της SOE, χωρίς ταξικές προκαταλήψεις, ως γόνοι μεταναστών και προερχόμενοι από ένα αγροτικό περιβάλλον, συνεργάστηκαν με μεγαλύτερη ευκολία με τον αντάρτη και με τον Έλληνα χωρικό, αντίθετα από τον κοινωνικά προνομιούχο νεαρό Βρετανό αξιωματικό της SOE. Τα μέλη της SOE στην Ελλάδα που έφτασαν να είναι πάνω από τετρακόσια, σχολιάζει εδώ ο μελετητής, επιπλέον της συμμετοχής τους στις δολιοφθορές, διαχειρίστηκαν προς ενίσχυση του ελληνικού αντάρτικου περίπου δυόμισι εκατομμύρια χρυσές λίρες. Τρεις Νεοζηλανδοί, οι οποίοι σύντομα προβιβάστηκαν κατ’ εξαίρεση στο βαθμό του αντισυνταγματάρχη, κι ας ήταν σε ηλικία περίπου τριάντα ετών, κατείχαν ηγετικές θέσεις ως σύνδεσμοι-αξιωματικοί στον ΕΛΑΣ και τον ΕΔΕΣ και είχαν την ευθύνη για την οργάνωση δολιοφθορών και για τη διανομή των χρημάτων προς αγορά προμηθειών και αμοιβή του αντάρτη.
Ο Χ.-Δ. Γουνελάς γεννήθηκε στην Αθήνα. Τη δεκαετία του 1960 μετανάστευσε στη Νέα Ζηλανδία όπου σπούδασε Ρωσική και Αγγλική Λογοτεχνία και Πολιτικές Επιστήμες στο Victoria University του Wellington. Συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στη Νεοελληνική Λογοτεχνία στο King's College του Λονδίνου. Έχει διδάξει στο King's College, στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, όπου είναι αναπληρωτής Καθηγητής στον Τομέα Μεσαιωνικών και Νέων Ελληνικών Σπουδών. Οι δημοσιεύσεις του περιλαμβάνουν μελέτες και βιβλιοκριτικές σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και δύο μονογραφίες: "Η σοσιαλιστική συνείδηση στη νεοελληνική λογοτεχνία 1897-1912", εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1984 και "Η φιλοσοφία της γλώσσας και η νεοελληνική ποίηση", εκδ. Δελφίνι, 1995.
