Βασικός στόχος του πονήματος είναι η κατανόηση του νεοφιλελευθερισμού, του βασικού ιδεολογικού, πολιτικού ρεύματος υπεράσπισης της σύγχρονης εκδοχής του καπιταλισμού. Στην πρώτη ενότητα προσδιορίζεται η ιστορική αναγκαιότητα του εν λόγω ρεύματος και στη δεύτερη η ιστορική ταυτότητά του. Ακολούθως μελετώνται στην τρίτη ενότητα τα ιδεολογικά, θεωρητικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται για την τεκμηρίωση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, οι οποίες αναπτύσσονται πιο συγκεκριμένα στην τελευταία, τέταρτη ενότητα.
Ο συγγραφέας, συνδυάζοντας την επιστημονική ανάλυση με την τόλμη της πολιτικής θέσης, καταλήγει πως ο φιλελευθερισμός, επαρκώς και θεμιτά απλός, είναι απλά, χυδαίος! Όχι με την έννοια της ύβρεως ή του χλευασμού, αλλά με αυτήν της απροκάλυπτης, προκλητικής υποκειμενικότητάς του.
Ο Γρηγόρης Ζαρωτιάδης εργάζεται στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, στη βαθμίδα του λέκτορα, από τον Ιούνιο του 2003. Ολοκλήρωσε τη διατριβή του στις Κοινωνικοοικονομικές Επιστήμες, με έμφαση στη Διεθνή Οικονομική και στην Αγορά Εργασίας, στο J. Kepler University του Linz Αυστρίας. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην ανάλυση της διακρατικής και της ενδοκρατικής διανομής εισοδήματος και στη διερεύνηση των επιπτώσεων του διεθνούς ανταγωνισμού.
