Ο συγγραφέας του ιστορικού αυτού μυθιστορήματος είναι ιερεύς. Πολύ φυσικό ήταν να διηγηθεί μια ιστορική βιογραφία ενός άλλου ιερέως, με πολύ συγκίνηση. Ο Νικηφόρος έζησε τον 7ο αιώνα της ρωμιοσύνης και της ορθοδοξίας. Ας πέρασαν από τότε πολλοί αιώνες. Στο μυθιστόρημα ζωγραφίζεται η ανήσυχη και γεμάτη προβληματισμούς θέση των ιερέων, επισκόπων και μοναχών, σε δύσκολες για το Βυζάντιο εποχές. Κάθε ιερατική παρουσία στο μυθιστόρημα συμπληρώνει τους αγώνες βασιλιάδων, αρχόντων, στρατιωτικών και λαού, για την επιβίωση της ομορφιάς του πνεύματος του Βυζαντίου. Κι αυτά ακόμη τα πουλιά και τα ζώα, που συντρόφευαν τη ζωή του Νικηφόρου, είναι κομμάτι του μεγαλείου της ψυχής του. Ο αναγνώστης μετέχει με την ανάγνωση του μυθιστορήματος σε χρόνια, που τα ζει μέσα στο αναγνωστήρι του.
Ο π. Κωνσταντίνος Χαλβανζάκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1929. Σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Μέρος της στρατιωτικής του θητείας υπηρέτησε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός στον πόλεμο της Κορέας.
Δίδαξε ως εκπαιδευτικός σε διάφορα γυμνάσια τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Το 1955 χειροτονήθηκε ιερεύς στην Καβάλα, διά χειρών τού θείου του Μητροπολίτου Καβάλας και μετέπειτα Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Χρυσοστόμου.
Υπηρέτησε διαδοχικά ως εφημέριος ορθοδόξων ελληνικών κοινοτήτων στην Καλκούτα των Ινδιών. Από την έδρα του υπηρέτησε εκεί την παρουσία Ελλήνων στο Μπαγκλαντές και άλλες γειτονικές χώρες. Στην Κορέα και πάλι, ως εφημέριος της ελληνοκορεατικής κοινότητος Σεούλ. Στο Μόντρεαλ του Καναδά και στο Μιτσίγκτον του Μίσιγκαν στην Αμερική.
Στη Θεσσαλονίκη εφημερεύει σήμερα στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στην πλατεία Ιπποδρομίου.
Άρχισε να ασχολείται με τη συγγραφή και δημοσίευση έργων από την εποχή του κορεατικού πολέμου, που ως ανταποκριτής του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος έστελνε στον ελληνικό Τύπο ανταποκρίσεις από τη ζωή των Ελλήνων στρατευμένων. Οι καλύτερες ανταποκρίσεις εκδόθηκαν στο πρώτο του βιβλίο, με τον τίτλο "Κορέα - Μεγάλες ώρες".
Με αφορμή την υπηρεσία του στην Καλκούτα των Ινδιών επαναπάτρισε στην Ελλάδα τεράστιο πλούτο εγγράφου και υλικού θησαυρού των όσων είχαν αφήσει οι Έλληνες στις Ινδίες. Από τα γραπτά κείμενα των τριών τελευταίων αιώνων πολλά δημοσίευσε στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο.
Εκτός από τις θεολογικές και θρησκευτικές μελέτες, ο συγγραφέας ασχολήθηκε συστηματικά με το ιστορικό διήγημα και μυθιστόρημα.
