Ο Ντόκινς κάθε φορά ξεπερνά τον εαυτό του! Άραγε, πρέπει να πιστεύουμε στον Θεό; Τον χρειαζόμαστε για να εξηγήσουμε τη συναρπαστική γοητεία του απίθανου φυσικού κόσμου μας; Τον χρειαζόμαστε για να είμαστε καλοί άνθρωποι; Στο πρώτο μισό αυτού του θαρραλέου βιβλίου, με μια χιουμοριστική αποδόμηση των ιστοριών της Βίβλου, ο Ντόκινς διαλύει την υποκρισία που κρύβουν ο Χριστιανισμός και όλα τα δόγματα. Δίπλα στη συγκριτική θρησκειολογία παρατάσσει την ηθολογία, τη φιλοσοφία και τις θετικές επιστήμες και χαρίζει απλόχερα στη νέα γενιά την ευκαιρία να ξεπεράσει όλα τα περί Θεού που της φύτεψαν γονείς, δάσκαλοι, παπάδες. Οι απαντήσεις στα Μεγάλα Ερωτήματα έρχονται μόνο με την κατάκτηση της γνώσης και την εξοικείωση με την ωμή αλήθεια της πραγματικότητας. Στο εξαιρετικά ενδιαφέρον δεύτερο μισό, ο απαράμιλλα μεταδοτικός ενθουσιασμός του τον ωθεί να διαπλέξει αθεϊσμό και εξελικτική αλλαγή με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο. Οι εντυπωσιακοί θρίαμβοι της εξέλιξης -όπως το πώς οι άνθρωποι κυοφορούν άλλους ανθρώπους, οι μεταμφιέσεις του χαμαιλέοντα, το καμουφλάζ του χταποδιού, η κούρσα εξοπλισμών της γαζέλας και του γατόπαρδου, η μετάλλαξη των ιών, και κυρίως η προδιάθεση του ανθρώπου να δείχνει καλοσύνη στον συνάνθρωπο- προσφέρουν στον αναγνώστη μια μοναδική εισαγωγή στη φυσική επιλογή και τον επιστημονικό ορθολογισμό που θεμελιώνουν η βιολογία και η σύγχρονη φυσική.
Ο Richard Dawkins γεννήθηκε το 1941 στο Ναϊρόμπι της Κένιας, και σε πολύ νεαρή ηλικία μετακόμισε με την οικογένειά του στην Aγγλία. Απόφοιτος του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, πέρασε δύο χρόνια ως επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας, πριν επιστρέψει στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, το 1970. Μέχρι το 2008 κατείχε την έδρα Charles Simonyi για την Κατανόηση της Επιστήμης από το Ευρύ Κοινό στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Το συγγραφικό του έργο τού έχει αποφέρει επί τιμή διδακτορίες στην επιστήμη και τα γράμματα. Είναι εταίρος τόσο της Βασιλικής Εταιρείας (η βρετανική ακαδημία επιστημών) όσο και της Βασιλικής Εταιρείας Λογοτεχνίας. Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων το βραβείο της Βασιλικής Εταιρείας Λογοτεχνίας το 1987, το βραβείο Michael Faraday της Βασιλικής Εταιρείας το 1990, το βραβείο Nakayama το 1994, το διεθνές βραβείο Cosmos το 1997, το βραβείο Kistler το 2001 και το βραβείο Shakespeare το 2005.
