Καθώς ο αναγνώστης θα προχωρεί στο διάβασμα αυτού του κειμένου θα καταλάβει σε τι προσπαθώ να απαντήσω, ίσως νοιώθοντάς το και ως υποχρέωσή μου!
Το έναυσμα αυτής της γραφής προήλθε από ένα γράμμα πολύ αγαπητού μας φίλου από το οποίο παρακινήθηκα! Σε όλον αυτόν τον κύκλο των αναμνήσεων -όπου δεν υπάρχει ούτε ίχνος μυθοπλασίας-, ας περιηγηθεί μαζί μου σε χρόνους που πέρασαν, στην ανθρώπινη ουσία που αφήνει ο άνθρωπος καμιά φορά ως απαύγασμα ακόμα και όταν δεν ζει πια!
Να! λοιπόν ένα ταξίδι πολλές φορές άνοιξης στη μέση του βαρύ χειμώνα ή και μια φωναχτή παρουσία νιάτων καρδιάς που εν τέλει όλοι μας διαθέτουμε έτσι και θελήσουμε να ψάξουμε μέσα μας πιο βαθειά!
(αντί προλόγου)
Γεννήθηκε στην Αθήνα λίγα χρόνια πριν απ' τη γερμανική κατοχή, τρίτο παιδί της οικογένειας του ακαδημαϊκού Βάσου Κριμπά και της Αριστέας Καλοκαιρινού - Ησυχάκη. Σπούδασε στη Γενεύη χημεία και ειδικεύτηκε στη βιοχημεία. Μετά από δύο χρόνια δουλειάς στο Βιοχημικό Εργαστήριο του Ελληνικού Αντικαρκινικού Ινστιτούτου κι άλλα δεκαπέντε σαν Πανεπιστημιακή βοηθός, συνταξιοδοτείται κι εγκαταλείπει οριστικά τη χημεία. Από το 1971 δημοσιεύει σε λογοτεχνικά περιοδικά και χάρις στην ενθάρρυνση του άντρα της, Πέτρου Παπαδάτου, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, εκδίδει 15 ποιητικά βιβλία και 19 βιβλία πεζού λόγου (μυθιστορίες, πεζογραφήματα, διηγήματα, ιστορήματα, νουβέλες, προσωπικές αφηγήσεις, κ.ά.). Έχει πολλές δημοσιεύσεις σε ανθολογίες και περιοδικά. Έλαβε μέρος στο 6ο Διεθνές Κρητολογικό συνέδριο 1986 στα Χανιά, με ανακοίνωση ανέκδοτου ιστορικού υλικού. Επίσης, έχει μεταφραστικό έργο.
