Με "Το τελευταίο σιωπητήριο", την "Ενέδρα" και τούτο το βιβλίο μου, συμπληρώνεται μια τριλογία, ένας κύκλος της πιο καυτής και στυγνής, της πιο αιματοβαμμένης κι επώδυνης, αλλά και της πιο ηρωικής κι ένδοξης περιόδου της δεκαετίας 1940-1950. Όλα τα κεφάλαια αυτών των βιβλίων μου αναφέρονται σ' αυτή την εποχή του πολέμου, της Κατοχής, της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφύλιου. Καταγράφονται περιστατικά, καταστάσεις, γεγονότα, πρόσωπα και πράγματα, που δείχνουν το μεγαλείο του μακροχρόνιου κι αφάνταστα δύσκολου αγώνα του Ελληνικού Λαού και των διαλεχτών παιδιών του της Εθνικής Αντίστασης, του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Το μεγάλο κατόρθωμα τους.
Μικρή η χώρα μας, μεγάλος ο Λαός της. Το λέει η καρδιά του, η λεβεντιά του, το περπάτημα του. Το αποδείχνουν ο αγώνας και οι θυσίες του για την απελευθέρωση του από δυνάστες κατακτητές, προστάτες και αφέντες.
Ο Θεόδωρος Πολιτόπουλος του Δημητρίου, γεννήθηκε το 1924 στο Ζελίχοβο (Αγία Παρασκευή) Αιτωλίας και μεγάλωσε στο Αγρίνιο, όπου τελείωσε το Δημοτικό και το Γυμνάσιο. Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος (πέθανε το 1932) και είναι το 5ο από τα 7 παιδιά της οικογένειας. Ανήσυχος, μόλις τελείωσε το Γυμνάσιο, άλλαξε την πένα με το όπλο και κατατάχτηκε στον ΕΛΑΣ. Μετά την απελευθέρωση και αφού πρώτα πέρασε αναγκαστικές διακοπές στα ξερονήσια του Αιγαίου, κατάφερε να τελειώσει την Πάντειο Σχολή Πολιτικών Επιστημών.
Ποιήματά του είδαν το φως στα "Αιτωλικά γράμματα", για την έκδοση των οποίων συνεργάστηκε με τους άλλους συντελεστές, στο "Ρουμελιώτικο ημερολόγιο", στους "Δρόμους της Ειρήνης" κι αργότερα στη "Ρίζα των Αγρινιωτών", στο "Εμβόλιμο", στην "Πνευματική ζωή", στα "Φιλολογικά Μετέωρα" και σε πολλές αθηναϊκές και επαρχιακές εφημερίδες.
Ο Θεόδωρος Πολιτόπουλος είναι ιδρυτής και πρώτος Πρόεδρος επί τετραετία της Ένωσης Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών και εκδότης-Διευθυντής του περιοδικού της "Παρουσία-Επιθεώρηση" λόγου και τέχνης, που ξεχωρίζει για την ποιότητά του. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και άλλων πνευματικών Σωματείων και έτυχε πολλών διακρίσεων. Για πρώτη φορά τον παρουσίασε στο Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτών, το περιοδικό "Πνευματική ζωή" το 1995.
Από τα βιβλία του περνάει ποιητικά η ιστορία των τελευταίων 55 ετών, έτσι που αφομοιώνεται από τον αναγνώστη.
