Ο Τονίνο φοβάται πως ο δάσκαλος θα τον σηκώσει για μάθημα, ενώ εκείνος είναι αδιάβαστος. Το μικρό αγόρι εύχεται να γίνει αόρατο και η επιθυμία του ικανοποιείται! Τώρα όμως που κανείς δεν τον βλέπει, πώς μπορεί να γελάει μαζί με τους φίλους του και να χαίρεται τις αγκαλιές της μητέρας του; Ώσπου συναντά έναν ηλικιωμένο κύριο, και τότε θα καταλάβει τι σημαίνει να μη σε βλέπει κανείς και να είσαι μόνος.
Ένα συγκινητικό κείμενο που μέσα από τον απλό και διασκεδαστικό λόγο του Ροντάρι προσφέρει μηνύματα σε μικρούς και μεγάλους. Μια ιστορία για την παιδική ψυχή, για τον παραγκωνισμό των ηλικιωμένων και το συναίσθημα της μοναξιάς και της απομόνωσης που μπορεί να νιώθει ο άνθρωπος σε κάθε ηλικία.
Ο Τζιάνι Ροντάρι γεννήθηκε στο Πιεμόντε το 1920 και πέθανε στη Ρώμη το 1980. Eργάστηκε για αρκετά χρόνια ως δάσκαλος, αλλά ασχολήθηκε κυρίως με τη δημοσιογραφία, την οποία υπηρέτησε ως διευθυντής εφημερίδων και περιοδικών. Το 1944 εντάχθηκε στο Κομουνιστικό Κόμμα της Ιταλίας. Βέβαια, η ιδιότητα με την οποία έγινε γνωστός τόσο στη χώρα του όσο και διεθνώς είναι αυτή του συγγραφέα παιδικών βιβλίων. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε ολόκληρο τον κόσμο (πολλά από αυτά κυκλοφορούν και στα ελληνικά) και έχουν διαβαστεί από εκατομμύρια παιδιά. Το 1970 του απονεμήθηκε το βραβείο Άντερσεν, η μεγαλύτερη διάκριση διεθνώς για συγγραφέα παιδικής λογοτεχνίας.
