Σκοτεινά νερά οι γυναίκες
τα γέλια τους αστραπές στα τζάμια
Άλλες πάλι να σηκώνονται απ' τ' άγρια μεσάνυχτα
να γυρνάνε τα λόγια τους γύρω απ' το στόμα
με μια στρυφνή επιδεξιότητα
να τ' απιθώνουν επάνω στα πράγματα
να τα στριφογυρίζουν έπειτα να τα γυαλίζουν
κάνοντάς τα ασήμαντα
Κενά κομμάτια ζωής
