Τριάντα χρόνια συμπληρώθηκαν το 2004 από την θλιβερή επέτειο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Μετά από τόσα χρόνια, "Ο απόρρητος Αττίλας" έρχεται να φωτίσει τα γεγονότα εκείνα με διαφορετικό τρόπο. Η εργασία περιορίζεται στην περιγραφή της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, καθαρά από στρατιωτικής πλευράς και κυρίως από την τουρκική σκοπιά. Περιορίζεται δε στις επιχειρήσεις του "Αττίλα Ι", διότι σε αυτές κρίθηκε το παν.
Το βιβλίο ξεκινά με μία ιστορική προσέγγιση του θέματος, ώστε να γίνει αντιληπτή η τουρκική επιθετική πολιτική σε βάθος χρόνου. Έτσι αφενός παρουσιάζεται η συστηματική προετοιμασία των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων κατά την περίοδο 1964-1974 για επέμβαση στην Κύπρο, αφετέρου περιγράφεται η αποδυνάμωση της ελληνικής αμυντικής ισχύος στην Κύπρο, σε πλήρη αντίθεση με τις εμφανείς τουρκικές προθέσεις.
Η περιγραφή των επιχειρήσεων από ελληνικής πλευράς, γίνεται για να σχηματισθεί συνολικότερη εικόνα επί της εξελίξεως της τουρκικής εισβολής. Κατά συνέπεια η περιγραφή εδώ περιορίζεται σε γενικές γραμμές και αφορά τις αποφάσεις που ελήφθησαν, τα λάθη που έγιναν και το αποτέλεσμα των διαταγών που δόθηκαν.
Δεν εμπλέκονται χαρακτηριστικά επεισόδια τα οποία σημάδεψαν την εισβολή, πλην όμως δεν επηρέασαν την συνολική της εξέλιξη (βλέπε βύθιση τουρκικού αντιτορπιλλικού Kocatepe από τουρκικά αεροπλάνα, κατάρριψη ελληνικού αεροσκάφους που μετέφερε Καταδρομείς από ελληνικά πυρά, δράση αρματαγωγού "Λέσβος" κ.λπ.). Για τον ίδιο λόγο δεν περιγράφονται οι επιχειρήσεις στους λοιπούς τομείς της νήσου, πλην του θύλακος Λευκωσίας - Κυρηνείας, που απετέλεσε την περιοχή των κυρίων επιχειρήσεων.
Υπό την ίδια αντίληψη, η εργασία δεν ασχολείται με τις συσκέψεις της ελληνικής ηγεσίας στην Αθήνα και την μη εφαρμογή των προβλεπομένων σχεδίων ενισχύσεως της Κύπρου (αποστολή υποβρυχίων και αεροσκαφών), διότι εφόσον δεν ελήφθη απόφαση συνδρομής, δεν υλοποιήθηκε και κάποια επιχείρηση που επηρέασε την εξέλιξη της τουρκικής εισβολής.
Άποψη του συγγραφέως είναι ότι όλα τα ανωτέρω που παρουσιάζονται στις διάφορες εργασίες σχετικώς με την τουρκική εισβολή, αποπροσανατολίζουν τον αναγνώστη από αυτές καθ’ αυτές τις επιχειρήσεις στην νήσο.
Στόχος της εργασίας είναι να αναδειχθούν τα σοβαρότατα λάθη στην επιτελική σχεδίαση των Τούρκων (π.χ. μη καθορισμένοι αιγιαλοί αποβάσεως), τα οποία, υπό ομαλές συνθήκες (από πλευράς ετοιμότητος του αντιπάλου) θα είχαν οδηγήσει σε πλήρη καταστροφή και αποτυχία.
Δευτερευόντως παρουσιάζονται τα λάθη που διαπράχθηκαν σε τακτικό επίπεδο, σε συνδυασμό με την παρουσίαση των λαθών της ελληνικής στρατιωτικής ηγεσίας στην Κύπρο.
Η εργασία, αποκαλύπτει για πρώτη φορά σημαντικές λεπτομέρειες της επιχειρήσεως που όμως δεν έτυχαν ανάλογης προσοχής και μελέτης. Παραδείγματα είναι το τακτικό σφάλμα της τουρκικής αμφιβίου δυνάμεως να κατευθυνθεί αρχικώς σε λάθος ακτή (Γλυκιώτισσα αντί του Πεντεμιλίου) ή η αδυναμία αποβιβάσεως ικανής δυνάμεως αρμάτων μάχης από την πρώτη ημέρα της εισβολής.
Φωτίζονται επίσης πτυχές της ανικανότητος και δειλίας που επιδείχθηκε από πλευράς τουρκικής διοικήσεως στο πεδίο της μάχης, πάντα μέσα από τουρκικές μαρτυρίες. Από αυτή την πτωχή «απόδοση», μπορούν να ερμηνευθούν πολλά για την εξέλιξη των τουρκικών επιχειρήσεων.
Ο συγγραφέας επισκέφθηκε τα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου και περιηγήθηκε στα πεδία των μαχών, σχηματίζοντας προσωπική αντίληψη για τα γεωγραφικά δεδομένα που επικρατούσαν και επικρατούν. Κατά συνέπεια, ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι φωτογραφίες από τα πεδία των μαχών, τα οποία παραμένουν άγνωστα για τους περισσότερους Έλληνες, ακόμη και για στελέχη της Εθνικής Φρουράς, τα οποία σήμερα αγνοούν τοπωνύμια πεδίων μαχών και φυσικά τους αγώνες των προγενεστέρων μας.
Η επιτόπια έρευνα του συγγραφέα, επέτρεψε την αποσαφήνιση ορισμένων σημαντικότατων ζητημάτων της εισβολής, όπως ο θάνατος του Συνταγματάρχου Καραογλάνογλου, εξαιτίας του οποίου οι τουρκικές δυνάμεις στο προγεφύρωμα αδράνησαν επί διήμερο. Για πρώτη φορά αποδεικνύεται με στοιχεία ότι αυτή η βαρύτατη απώλεια για τους Τούρκους, προκλήθηκε από τουρκικά και όχι ελληνικά πυρά!
Δίχως προκαταλήψεις, αμφισβητώντας και έχοντας απορρίψει στερεότυπα που καθιερώθηκαν για λόγους σκοπιμότητος και από τις δύο πλευρές, ο συγγραφέας επιχειρεί να προσεγγίσει τα πραγματικά δεδομένα και να αποδώσει τις πραγματικές διαστάσεις της τουρκικής εισβολής. Οι περιγραφές των επιχειρήσεων δεν περιορίζονται σε απλή παράθεση των γεγονότων, αλλά συνοδεύονται από την κριτική του συγγραφέα. Στο τέλος της εργασίας δε, οι κρίσεις περί της αποδόσεως των ελληνικών όπλων, ίσως θεωρηθούν αυστηρές, πλην όμως είναι απαλλαγμένες προκαταλήψεων και βασίζονται στην ψυχρή αξιολόγηση των αποτελεσμάτων.
Ο Σάββας Δ. Βλάσσης ασχολείται με τον Ειδικό Τύπο από το 1987, αρθρογραφώντας στο περιοδικό "Πτήση" για θέματα άμυνας και εξωτερικής πολιτικής. Από το 1994 ασχολείται επαγγελματικά με την ειδική δημοσιογραφία, αναλαμβάνοντας διευθυντής σύνταξης στο περιοδικό "Στρατηγική" και από το 1996 στο περιοδικό "Πόλεμος και Ιστορία". Έχει δημοσιεύσει κατά καιρούς εκτεταμένα άρθρα και αναλύσεις που αναφέρονται σε θέματα δόγματος, οργάνωσης και σύγχρονων τάσεων χρησιμοποίησης των Ειδικών Δυνάμεων, αλλά και σε θέματα φορητού οπλισμού. Υπηρέτησε στις Ειδικές Δυνάμεις του Ελληνικού Στρατού. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας, του ανατέθηκε η μετάφραση των εγχειριδίων λειτουργίας του τυφεκίου Μ16Α2 και του βομβιδοβόλου Μ203. Το 1994 μετέφρασε το βιβλίο "Σύγχρονα τυφέκια και υποπολυβόλα" (Εκδόσεις Αψίδα).
Μη Διαθέσιμο
