Το μεγάλο έργο για τον Αρχέγονο Χριστιανισμό θεωρείται μέχρι σήμερα ως ένα από τα δύο ή τρία σπουδαιότερα βιβλία που γράφτηκαν σχετικά με το θέμα αυτό. Ο Παύλος που συναντάμε στις σελίδες του Γιοχάνες Βάις είναι μια καινούργια και ενδιαφέρουσα μορφή, όχι ο παραδοσιακός φιλόσοφος ή ο συστηματικός θεολόγος, αλλά ο άνθρωπος με ενθουσιασμούς, προκαταλήψεις, έντονες αγάπες και μίση -ένα πολύ ανθρώπινο πρόσωπο. Η θεωρία του για την εξιλέωση δεν αποτελεί το κέντρο του οπτικού του πεδίου, αλλά η εμπειρία της νέας ζωής εν Χριστώ -η θεολογική θεωρία ήταν μόνο μια προσπάθεια, που χρησιμοποίησε τις προϋποθέσεις του Παύλου και του συγχρόνου του ελληνορωμαϊκού θρησκευτικού κόσμου, για να εκφράσει τις μορφολογικές και τις λογικές συνέπειες αυτής της μεταμορφωτικής εμπειρίας. [...]
Ο Γιοχάνες Βάις γεννήθηκε το 1863 στο Κίελο. Σπούδασε θεολογία στο Μάρμπουργκ, στο Βερολίνο και στη Γοττίγγη. Ως υφηγητής και κατόπιν έκτακτος καθηγητής δίδαξε ερμηνεία της Καινής Διαθήκης στο Πανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ. Από το 1908 μέχρι το 1914 ήταν τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης και από τον Οκτώβριο του 1911 μέχρι τον Οκτώβριο του 1912 κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής. Πέθανε το 1914.
